Wednesday, February 14, 2024

ගෑණු අන්දවමු!

ප්‍රගතිශීලී ස්ත්‍රී එකමුතුව කියලා අලුත් නාටකයක් දිග හැරෙනවනෙ මිත්‍රවරුනි.
පටන් ගන්නෙම හද්දා තුම්පනෙ වන්නියෙන් මොකො එහෙ උන් ගෑණුන්ට කොරන දේවල් දන්නෙ උනුයි දෙවියොයි විතරනෙ! එහෙ 'ප්‍රගතිශීලී' කියාගන්න ගෑණුත් කොයිතරම් නම් ප්‍රගතිශීලීද කියලා බලාගන්න නම් ආශ්‍රය කරලම ඉන්න ඕන!😂

ගැලරියට කතා කරන්න පුලුවන් කටවල් ටිකක් දාලා එකම කොත්තු රොටියට මසාලා පේස්ට් එක දාලා 'ඩක බක' ගාලා කොත්තු ගහනවා හරි ගස්සෝනවා හරි දැක්කම හිනා යන්නෙ නැද්ද 😂

සුරංගනා කතා, නින්දෙන් ඇහැරෙන් හාදු, බොළද කතාවලට ඇන්දෙන්න තරම් ලාංකික වනිතාව මෝඩද කියලා මම දන්නෙ නෑ! මේ රටේ ගෑණු ආදරේට රැවටෙන එක හරි හැබැයි ඒ එකෙක්වත් මේ ඇත්තිලා කියන තරම් හෙන ගොබ්බයි කියලා නම් මට හිතන්න අමාරුයි. 
හැබැයි කැටයම් කතා කියලා කැටයම් ලතා මවලා විතරක්ම ලාංකීය වනිතාව උස්සලා තියන්න පුළුවන් නම් මේ වෙද්දි එයාලා ඉන්න ඕන සෑහෙන්න උඩ!

ඔය කියන ප්‍රගතිශීලී වනිතාවෝ දේශපාලනයට එන්න හදන්නෙ තවත් එක පුරුෂ මූලික පක්ෂෙකින් නම්, සහෝදර දේශපාලක කාන්තාවන්ට පාර්ලිමේන්තුවේ වාචික හෝ කායික අවැඩක් සිද්ද වෙද්දි පක්ෂ නායකත්වයට අනුගතව නෑසුකන්ව නොදැක්කා සේ සිටිනවා නම්, සමාජයෙ ඕනෑම තරාතිරමක කාන්‍තාවන් හිංසනයට පෙරමුණ ගන්නවා නම් එතනම වැඩේ මදේ ලොප් නේද සහෝදරියනි? 😂

ඇයි කතා කරන්නෙ ඇන්දෙන ගෑණු ගැන විතරක්? කෝ ඔහෙලයි පක්ෂෙ මිනීමරුවන් නිසා ස්වාමියා අහිමිවුණ බිරින්දෑවරු ගැන, තාත්තලා අහිමිවුණ දියණිවරු ගැන, සහෝදරයන් අහිමිවුණ සහෝදරියන් ගැන, පුත්‍රයන් අහිමිවුණු මව්වරු ගැන කතා? 
අනේ නිකන්.... !

~ Aash Weerasinghe

#AW #thaniya #medusa #genderequality #WomenInPolitics

Thursday, January 25, 2024

අමරණීය සුදන දන

මොකෙක් වුණත් මිනිහෙක් මැරුණම සතුටුවීම සාධාරණීකරණය කෙරෙන දවසක් ආයෙත් ඇවිල්ලා. 
ඒ ලොජික්වලට අනුව ප්‍රභාකරන් මැරුණම සතුටුවෙච්ච එකත් කමක් නැතිවෙන්න ඕන, හැබැයි ඒක එහෙම වුණේ නෑ! ම්ලේච්ඡ ඝාතකයෙක් වෙච්ච ප්‍රභාකරන් මැරුණම ඒකට සතුටුවීම නිසා ඌයියා කරගත්ත උන් තාම ඉන්නවා.
ජැකා මැරිච්චම සතුටු වෙච්ච උන් අරගලේ කවුද කෙල්ලක් මැරිච්චහම සතුටුවෙච්ච උන්ට විරුද්ධ වුණා.
ලොජික් නන් ලොජික්! කන්න ඕන වුණාම කබරගොයි තලගොයි කරගන්න බෑ. විශේෂයෙන්ම අපි ඉන්න සුන්දර සමාජෙ.

ඔය ඔක්කොම ලොජික් බයිලා හලෝ!
මෙහෙ ඔක්කොම උන් තව කාටහරිම කෙලවෙනකල් බලන් ඉන්නෙ සතුටුවෙන්න. මරණයක් එක විදියක් විතරයි. මොකවත්ම නැත්නම් ඇදගෙන වැටුණත් හිනාවෙන්න පුළුවන් මිනිස්සු මේ රටේ ඉන්නෙ. හැබැයි කයිවාරු අප්පුලා, මනුස්සකම් පෙරන! 

මං මැරිච්චදාකටත් සතුටු වෙන උන් ඉදී. කිසිම වරදක් නොකලත් තරහෙන් හිටිය උන් ඇති. හැබැයි අවුල මරණෙකට සතුටු වෙන උන්, උන්ගෙ මරණෙන් මතු මක් කරන්න ඉන්නවද කියන එකයි. ආ සමහරවිට උන් අමරණීය ඇතිනෙ? 
සදාකාලිකවම අනුන්ගෙ කෙළවීම් ගැන සතුටු වෙමින් ඉන්න සැප ජීවිත අප්පා. අන්න පතනවා නන් ජීවිත! 👌

~ Aash Weerasinghe

#AW #Thaniya #medusa

Sunday, January 14, 2024

ත්‍රස්තවාදයෙන් මුදානොගත් ප්‍රදේශ!

"මේක කැළණිය!" - ඇයි මල්ලී කැළණිය ලොකුද?

"හාල් කන්න නෑ" - මල්ලිලා බත් කන පාටක් පේන්නේ නෑනේ.

"මේ මාස්කොම් එකේ හරක්" - ඕවා අහගෙන ඉන්න ආචාර්යවරුන්ට හරක් කියන්න එපා මල්ලි, වෙන මොනවහරි කියන්න.

මුන්දැලගේ ලොජික්වලට අනුව ලංකාවේ නෙවෙයි ලෝකෙන්ම කිසිම ව්‍යවසායකයෙක්ට ඇවිත් මුන්දැලට දේශන පවත්වන්ට බෑ, මොකද උන් ඔක්කොම එක වගේ.

මුන්දැලගේ දේශපාලන න්‍යායාචාර්යවරුන්ගේ අසවල් ඉගැන්වීම් අනුව බලද්දි සමාජවාදයෙන්ම විතරක් මේ රට ගොඩගන්න පුළුවන් නිසානේ උන් රස්සා නොකර, සේරම අතටපයට ඉල්ල ඉල්ල, මුලු රටේම වැඩකරන පැය ගාණ කකා, ගෑවිච්ච ගෑවිච්ච තැන වර්ජන කරකර, වැඩ අඩාල කරගෙන, කූඩාරං ගහං වැලලිලා ඒවයේ පවුල් කාලා මේ රට නන්නත්තාර කරන්නේ! එකෙක් ඉන්නවද ඔතන වැඩ පිළිවෙළක් තියෙන, එකෙක් ඉන්නවද රස්සාවක් නැත්නම් වගාවක් කරන? ඔක්කෝම ලොකු ටෝක්ස් තමයි, වැඩ ඉල්ලෙයි.

ව්‍යවසායකයන්ට, ව්‍යාපාරිකයන්ට එරෙහි ඔය පෙන්නන සමාජ අසාධාරණය නිසා නෙවෙයි, දේශපාලන පක්ෂවලින් පොවලා තියෙන හීනමානය හින්දා! ඒ මහ නයි තමයි ඒ කාලේ කඩේ ලෑල්ලක් ඇරලා වෙළදාම් කළ මිනිහව පවා දරුපවුල ඉස්සරහ මරලා දැම්මේ! එක කඩයක් අරින්න බැරිවෙන්න, ලාම්පුවක් පත්තු කරන්න, ගෙදරකින් එළියට බහින්න බැරිවෙන්න ලියුම් ලියන්න, දැන්වීම් ගහන්න පටන්ගත්තේ. හැබැයි මොනා වුණත් මාර ප්‍රතිපත්ති ගරුකයි ඈ! උන් කරපුවාම තමයි තාම උඹලත් කරන්නේ.
පුදුමාකාර ප්‍රීතියක් දැනෙන්නේ උඹලා වගේ උගත් බුද්ධිමත් උන් කොරවන රටේ හෙට දවස ගැන!
විශ්ව විද්‍යාලවල ව්‍යවසායක්වය වගේ ගොබ්බ විෂයන් උගන්වන එක නතර කරන්න ප්ලීස්! ත්‍රස්තවාදය වගේ වැදගත් විෂයන් උගන්නන්න, මොකද ඒක සහජ කුසලතාවක්!

https://fb.watch/pzLOUOzleD/?mibextid=Nif5oz

~ Aash Weerasinghe 

#AW #thaniya #medusa #medusasjournal #lka #terrorism

Saturday, January 13, 2024

මාගේ මේ ව්‍යායාමය!

අවුරුදු දෙකකට විතර පස්සේ මං ආයෙමත් මගේ ව්‍යායාම කෙරුවාව පටන් ගත්තා අද. මේක කලින් සැරේ පටන්ගත්තේ නං කොරෝනා කාලේ, එක හේතුවක් මහත්වීම. අනෙක කරන්න වෙන වැඩ නැතිවීම.

ඇඟ කොච්චර නම් හොරගෙඩියෙක් වෙලාද කියලා අවබෝධ කරගනිමින් අන්තිම butterfly stretch එකෙන්ම මැට් එක උඩ වැටිලා ඉන්න ගමන් කාලෙ කන්න ආසාවට මේක ලියන්නේ. ඇප් එකක මංම හදාගත්ත ප්ලෑන් දෙකකට workout කරමින් හිටි මම ඇයි අද මේ හදිස්සියේම මේක පටන්ගත්තේ කියලා ඇහුවොත්.. මාස ගාණක් තිස්සෙ බාලගිරි වෙමින් තිබ්බ තීරණයක් මේක. වෙලාවට කරගන්න දෙයක් නැතිවුණ කොරෝනා කාලේ ඉඳලා වෙලාව මදිවෙන සාමාන්‍ය ජීවිතේට ඇවිත් ඒක අස්සට අනවශ්‍ය වැඩත් ඔබාගෙන සංකීර්ණ කරගෙනනේ ඉන්නේ. 😁
ඔහොම හිත හිත ඉන්නකොට ඊයේ පෙරේදා දවසක හීනයක් දැක්කනේ මහ විකාර. කාර්යාලේ මොකක්ද මහ රැස්වීමක් මැද්දේ plank එකක් කරන්න වෙලා මගේ කම්මැලි ශරීරේ අඬ අඬා අමාරුවෙන් දත්මිටි කාගෙන plank එකේ ඉන්නවා! 😂
ඔය හීනේ අරුත් පසිඳලීම පැත්තක තියලා මං බැලුවා අද පුළුවන් ද කියලා.
මොන!
තප්පර 30ක් ඉන්න බෑ මිත්‍රවරුනි! 😔 දණ නැමෙනවා!😑

ලොකුකමට ව්‍යායාම ජාති 40ක ප්ලෑන් එක කරන්න ගියේ. පළවෙනි දෙක කරද්දී අඟුරු කෝච්චිය වගේ හති! සමහර ඒවා බාගෙට, skip කරපු දෙක තුනකුත් නැතුවාම නෙවෙයි.
සරීර හොරෙක් වීමේ දුක දරාගෙන ඒ දුකට හිනාවෙන්න මේක ලිව්වේ. අවුරුදු දෙකක් කියන්නේ ස්වල්ප කාලයක්ද. 
කමක් නෑ, බිංදුවෙන් පටන් ගන්නවා, බිංදුවෙන්! 💪

~තනියා
Aash Weerasinghe

#AW #thaniya #medusa #medusasjournal #lka

Sunday, December 24, 2023

ගස්

මගෙ පින්තූර ගොන්නෙ අහසයි මුහුදයි බව්වොයි ඇරුණම වැඩිපුර තියෙන්නේ ගස්! සමහර ගස් පින්තූර නොගත්තත් ඇහෙන් උරාගෙන හිතේ ඇඳගන්න ඒවා. මේක මහ මෝඩ කතාවක් වගේ සමහරුන්ට දැනෙන්න පුළුවන්, ඒත් ගස් කියන්නේ මට "මහ පුදුමයක්" දනවන එක දෙයක් (අහසයි මුහුදයි ඇරුණම). එක එක හැඩේට එක එක රටාවට අතුපතර විහිදපු මහා පතාක යෝධයෝ වගේ ගස් යට මිනිස්සු කියන්නේ කොච්චර නං අඟුටුමිට්ටොද කියලා පුදුම නොවී ඉන්න මට අමාරුයි.

මුහුද ගැන කිව්වම මේ කතාවත් මතක්වුණා. ව්‍යාපාරික හමුවකට ශැන්ග්‍රීලාවේ උඩක ඉන්න වෙලාවක අනෙක් පාර්ශවයේ ප්‍රමාදය ප්‍රයෝජනයට අරගනිමින් මං මුහුදේ පින්තූර ගත්තා. ගැඹුරු නිල්පාට තලාවක් වගේ ඇහේ උපරිම වපසරිය පුරා පැතිරිච්ච මහ මුහුද එක්ක බලද්දී ලංකාවේ ලොකුම බිල්ඩිමක් වුණත් කොයිතරම් නම් ශූන්‍යත්වයට ආසන්නද, ඒක මනුෂ්‍යයන්ව කොයිතරම් නිරහංකාර කරවන අත්දැකීමක්ද (Truly how humbling is this view) කියලා කිව්වම මගේ ප්‍රධානියා අවඥාවෙන් මා දිහා බැලුවා. 😁

ඉස්සර අපේ ආත්තම්මා කියනවා සමහර ගස් දැක්කම 'අනේ මට චිත්‍ර අඳින්න පුළුවන් වුණා නං' කියලා හිතෙනවලු. ඒක ඇත්තක් කියලා තේරුණේ මට ඉන් සෑහෙන්න කාලයකට පස්සෙ. සමහර කලාපීය ලක්ෂණ පෙන්වන ලස්සන ගස් තියෙනවා. අතුපතර විහිදපු යෝධ ගස් ලෝකෙන්ම හැංගිලා ඒත් අවුරුදු ගාණක ලෝක විපර්යාස බලාගෙන ඉන්න ඇති. එකම වර්ගයේ ගස් වුණත් වැවෙන හැදෙන හැඩ වෙනස්.

එහෙම ගහක් යට වාඩිවෙලා නිහඬ සංවාදයක් කරන්න තරම් ඉවසීමක්වත් ඉසිඹුවක්වත් අපිට ලැබෙයිද? මං හිතන්නේ එහෙම මිනිස් සංවාද අහන්න ලැබෙන, ඇත්තටම කිව්වොත් මිනිස් සංවාදයි සිතුවිලි තරංගවලිනුයි වැඩිපුරම පීඩාවට පත්වෙනවා ඇත්තේ බෝ ගස්! බෝගස් කොයිතරම් නම් මනුෂ්‍ය සිතුවිලි කන්දරාවක් දරාගන්නවා ඇතිද කියලා හිතෙන්න නං බෝගහක් ළග තනියම ඉඳලා බලන්න ඕන. මිනිස්සු කතා කරන වචන, ඒ මදිවාට ඒ වචන කතා කරන අස්සේ පසුබිමේ දුවන අන්නත අපරිමාණ දයාපරවශ, ඊර්ෂ්‍යාපරවශ, කරුණාපරවශ, ක්‍රෝධපරවශ, වේදනාපරවශ සංකීර්ණ සිතුවිලි ගංගාව දරාගන්න එකම බෝ ගහකට මහ බරක් වගේ දැනෙන්නේ නැතුව ඇතිද. තමන්ගෙන් කරන ඉල්ලීම්, කන්නලව්, ප්‍රාර්ථනා, දුක් අඳෝනා දිහා උපේක්ෂාවෙන් බලාගෙන ඉඳීමම වෙහෙසකර නැති වෙන්න බැහැනෙ. මොහොතකට මට හිතුණා දැන හෝ නොදැන ගහක් වුණත් එහෙම පීඩාවට පත් කරන එක වරදක් කියලා. අනෙක් අතට අපි අපේ දුක්ඛ දෝමනස්ස ඔහේ විශ්වයට අතෑරලා සැහැල්ලු වෙන්න කරන උත්සාහයන් විනිශ්චය කරන්න පුළුවන් තැනක පෘථග්ජන මං නැහැ නේද කියන සිහි කැඳවීමත් ඒ එක්කම ආවා. ඒ මොකවුණත්, මනුෂ්‍යයෙක් හැටියට මගේ සිතුවිලි කන්දරාවෙන් කිසිම ගහක් පීඩාවට පත් නොකරන්න මං හිතුවා. පුළුවන් තරම් නිශ්ශබ්ද නිශ්චල සංවාදයක් කරන්න උත්සාහ කරමින් ඉන්නවා. ඒක කොයිතරම් කාලෙකටද කියලා මම තාම දන්නේ නෑ. 
බලමු 😊

~ තනියා
Aash Weerasinghe

#AW #thaniya #medusa #medusasjournal #lka