මඟුල්

ඔවුහු 
පිරුවට ඇඳ
මල් ගවස
විලංගු ලන්නෝය 
රනින් කැටයම් කොට..
ඉනික්බිත්තෙන්,
කා බී රඟා වයා
සමරන්නෝය
කරගත් විපත..!

සසර

මම ගැලවෙමින් සිටිමි
ඔබද ගැලවෙන්න

ඇත්ත

විප්පයෝගයෙන් පෙලි පෙලි
මගේ තුනී තුරුණු හදවත
උඹ එතැයි බල බලා ඉන්නකොට
උඹෙන් හිස්වුණ ඉඩට
ඌ ඇවිත් හෙමිහිට
මා ලඟින් හිටියම
උඹ නැතිව මගේ හිත
ඌ වටා එතුණට
ඔව්, මම වැරදිකරු ස්වාමිනී
එල්ලා මරාපල්ලා මාව!
ඌ ගියේ පෙම ගැන
මගේ හැම හැඟුමක්ම අරගෙන,
උඹට විතරක් තිබ්බ ටික නැතුව..
දැන් ඉතින්..
උඹ කොහොමටත් නැතුව
උන්නොත් එකයි මළොත් දාහයි 
මට..!

ඇද පොළොව

එක් පුරුෂයෙකුගෙන් මිදී
තව'කෙක් සරණ යෑමෙන්
පලක් නැත
විශ්වයට පැන සැඟවෙන්න
පොළොව පැතලි නැත
පෘථුවිය ගෝලාකාරය!