Sunday, September 10, 2023

Haddi (2023)

(2023 සැප්තැම්බර් 10දා සිනමාවේදීන් සමූහයට) 

Haddi (2023) 
IMDb: 5.7/10
Genre: Crime, Drama

මගේ ඉරිදාවේ පැය දෙකක් හඩ්ඩිට දුන්නා.

හඩ්ඩි කියන්නේ හිජ්රාවෙක් හෙවත් සංක්‍රාන්තික ලිංගිකයෙක් (transgender). 

2018දී ජගත් මානව හිමිකම් කවුන්සිලයේ වාර්තාවලට අනුව ඉන්දියාවේ විතරක් ඇස්තමේන්තුගත හිජ්රා ජනගහනය මිලියන 4.9ක්! ඇතැම් වාර්තාවලට අනුව මේ වනවිට එම අගය මිලියන දහයකට ආසන්නයි. කියැවෙන ආකාරයට පකිස්ථානයේ මේ ගණන 250,000ක් පමණත් බංග්ලාදේශයේ 12,000ක් පමණත් නමුත් නිශ්චිත නැහැ. අනෙක් අතට ඉන්දියාවේ තරම් මේ උප සංස්කෘතිය අනෙක් සමාජවල මතුනොවෙනවා වෙන්නත් පුළුවන්. 

හිජ්රාවන් ඉන්දීය සිනමාව හුරු කෙනෙකුට නුහුරු නෑ. කෝවිල් ආශ්‍රිතව උප සංස්කෘතියක් හැටියට හිජ්රාවන් වැඩිවශයෙන් ජීවත්වුණත් විවිධාකාර අඩු ආදායම්ලාභී, අවම සමාජීය තලවල සහ ගණිකා වෘත්තිය සමග අනුබද්ධවත් මේ උප සංස්කෘතිය දැන් දකින්න පුළුවන්. 

සමාජයක් හැටියට හිජ්රාවන් සුවිශේෂී වෙන්නේ වැඩියත්ම දේව ඇදහිල්ල මත ගොඩ නැගුණ ඉන්දියාවේ ඔවුන්ට ලබාදෙන අර්ථයන් මත. මතක නම්, මායා/කාංචනා වගේ හිජ්රාවන් ප්‍රධාන කරගත් ඉන්දීය නිර්මාණ සෑහෙන්න තියෙනවා. ඔවුන්ගේ විශ්වාසයට අනුව සම්පූර්ණ ගැහැණුන්ටත් සම්පූර්ණ පුරුෂයන්ටත් වඩා මේ වර්ග දෙකේම ගතිලක්ෂණ සහිත හිජ්රාවන්ට ඒ වර්ග දෙකේම ශක්තීන් (සහ දුර්වලතා) තියෙනවා. හිජ්රාවන්ගේ ආරම්භය ගැනත් චිත්‍රපටයේ මැදක කියැවෙනවා. ඒක බලලම හොයාගන්න. 
මේකෙදි රංගනයෙන් දායකවන හිජ්රාවන්ට ස්තූතිය පළ කරලා තියෙන්නේ "To God's favourite special humans that contributed towards making this film possible" කියලා. 
විචිත්‍රවත් ඉන්දියාවේ ගැහැණුත් නොවන පිරිමිත් නොවන මේ ජීවීන් කොටසට ඇතැම් අය නින්දා කරන අතර ඇතැම් අය බිය මුසු ගෞරවයක් දක්වනවා ඒ ඔවුන් විශ්වාස කරන නිසා හිජ්රාවන්ගේ සාප දරුණු බව. 
චිත්‍රපටය ආරම්භයේම හඩ්ඩි ඒ ගැන මෙහෙම කියනවා:
"Do you know why people fear us, Hijras? Because our blessings are all-powerful and our curses are annhilating. But do you know what's worse? Our vengeance!". 

උපතින්ම ලබන ස්ත්‍රී පුරුෂ භාවයන් ස්වාභාවිකව වෙනස්වීම ගැන මගේ පෞද්ගලික විවේචන නැහැ. නමුත් ඇතැම් අවස්ථාවල මේ මානසිකත්වය කෘත්‍රිමව ඇතිකරවන්න උත්සාහ කිරීමට නම් මම විරුද්ධයි. ස්වාභාවිකත්වයට වඩා අස්වාභාවිකත්වය උලුප්පා දක්වන්න කරන උත්සාහයන් තුළ පිටතට නොපෙනෙන යටි අරමුණු, දේශපාලනික ව්‍යාපාරික සහ සමාජීය න්‍යාය පත්‍ර තියෙනවා. 
හැබැයි මේ චරිතත් කාලයක් තිස්සේ සමාජය තුළ ජීවත් වෙනවා. අගතියට පත්, අසාධාරණයට ලක්වූ කියන ලේබලයෙන් එන්න කලින් ඉඳන්ම. අනෙක් අතට ස්වාභාවික ගැහැණු තුළත් පුරුෂ පෞර්ෂත්ව තියෙනවා, ස්වාභාවික පිරිමි තුළත් ස්ත්‍රී පෞර්ෂත්ව තියෙනවා. ඒවා තමයි අපි දකින්නේ පුරුෂයා ඉන්දැද්දි පවුල් බර අදින ගැහැණුන්ගෙන්, ගැහැණුන්ට වඩා ලස්සනට ගැහැණු වැඩ කරන පුරුෂයන්ගෙන්. හැබැයි ඒ අයටත් සමාජය හිජ්රාවන්ට වගේම අපහාස උපහාස කරනවා. 

සංක්‍රාන්ති ලිංගිකයෙකුට පුළුවන් තමන්ගේ අභිමතය අනුව ශාරීරිකව වෙනස්වීම් කරගන්න. හැබැයි ඒ මාර්ගය කොහොම එකක්ද කියලා බහුතරයකට දැනුමක් නෑ, කුතුහලයක් තියෙනවා. මේ චිත්‍රපටයේ දී හඩ්ඩි ඒ ශල්‍යකර්මයේ අත්දැකීම පෙන්නනවා. බලලත් ඇඟ හිරිවැටෙන ඒ විස්තරය, වෙනස්වෙන්න හිතෙන කෙනෙක් ඉන්නවා නං බලන්න වටිනවා. 

දැන් කවිද මේ හඩ්ඩිව මවනවා ඇත්තේ? 
නවාසුඩීන් සිද්දික්! 
කව්රු? 
ඔව්, නවාසුඩීන්. 
වෙනස් වෙනස් චරිත තෝරාගන්න නවාසුඩීන් මේ වතාවේ ප්‍රේක්ෂකාගාරයට ගහලා තියෙන්නේ එසේ මෙසේ මිටියකින් නෙවෙයි! 

චිත්‍රපටයේ අභව්‍ය, අතාත්ත්වික තැන් තිබ්බත්, රංගනයේ ලුහුඬුකම් තිබුණත් සාමාන්‍ය පණිවිඩයක් සහ කතාවක් (Narration) හැටියට සාර්ථකයි කියලා මට හිතෙනවා. 

හැබැයි චිත්‍රපටය අන්තිමේදී කැරකිලා කැරකිලා එන්නේ දේවත්වයට ආසන්න ස්ත්‍රීවාදිත්වයකට කියලත් මට හිතෙනවා. මොකද අන්තිමට හඩ්ඩි කියනවා "you wouldn't know what it means to be a woman. You got to have guts to be one".

ඒ අවස්ථාවට දේව ඇදහිල්ල එකතු කරලා තියෙන්නවා ලස්සන වචන ටිකකින්. 
🎶My salutations to both Parvathi and Shiva
To Her whose body shines similar to molten gold, 
To Him whose body shines like the burning camphor, 
To Her who has a well made up hair, 
And to Him who has the matted lock. 
Om Namah Shivaya. 
My salutations to both Parvathi and Shiva
To Her whose dance marks the creation of the world, 
To Him whose dance destroys everything, 
To Her who is the mother of universe, 
To Him who ia the father of the universe. 
Om Namah Shivaya🎶

හඩ්ඩිව මුණගැහිලාම බලන්න. 
හැබැයි, හැම කතන්දරේකම හැංගුණු තව කතන්දර ගොඩක් තියෙනවා. 

~✏️ Aash Weerasinghe

"ණ" සම්මාන

මනුවර්ණ සම්මානයකට පාත්‍රවීම ආන්දෝලනාත්මක සිදුවීමක් විය යුතු නැහැ! ඒත් එහෙම වුණා. ඇයි?

මනුවර්ණ පිළිබඳ පිටස්තරයෙක් හැටියට මගේ කියැවීම දෙන්නම්. මං මනුවර්ණව අඳුනගත්තේ 2014දී යහපාලනය බලයට ගේන්න පටන්ගත්ත ෆේස්බුක් රැල්ල කාලයේ ඔහුගේ ලැම්බෝගිනි නාටකය නිසා. එතනදී ඔහු ජවිපෙ හෙවත් ජාජබ කඳවුරේ හිටගෙන (තවමත් එහෙමමයි - ප්‍රතිපත්ති ගරුකයි) කළ ඒ කතාව දේශපාලන පක්‍ෂ විපක්ෂබාවය පැත්තකින් තියලා බැලුවත් මට දැනුණේ ඕවර් ඇක්ටින් දඟලානා එකක් හැටියට. අන්තිමේදි ඔවුන්ගේ ප්‍රකාශවල සත්‍ය අසත්‍ය භාවය ඔප්පු වුණාද නැද්ද කියන එක තීරණය කිරීම ලාංකික සමාජයට භාරයි (තමතමාගේ නැණ සහ ආකල්ප අනුව).

ඉන් අවුරුදු දහයකට පස්සේ ඒ මනුවර්ණම හිටවපු කොඩි ගහ යට මාත් රසිකයෙක් වෙනවා (දෛවයේ සරදමක් නෙවෙයි). සාමාන්‍යයෙන් ජීවිතේ දශකයක් කියන්නේ මිනිස්සු පරිණතවීම සහ පරිණාමය පෙන්නන ලොකු කාලයක්, ඕකේ අවුරුද්දෙන් අවුරුද්ද ගත්තත් එක්කෝ නැග්මක් එක්කෝ බැස්මක් පෙන්නලා ලස්සනට ප්‍රස්තාරගත කරන්න පුළුවන් වෙනස්වීම් (භෞතික, කායික, මානසික, අධ්‍යාත්මික) ඕනෑම කෙනෙකුට තියෙනවා. මට දැනෙන හැටියට මනුවර්ණ තමන්ගේ නමේ නියම අර්ථය, කලාකාරයෙක් හැටියට තේරුම් අරං තියෙන්නේ දැන් කියලා. ඔහු සම්මානයට පාත්‍ර වුණ 'රහස් කියන කඳු' නම් මම තාම දැකලා නැහැ, දැකපු අය ඇති. ඒක නිසා කොඩිගහයට ගැන කෙටියෙන් කිව්වොත් ඒක පට්ට අමු (raw), විශාල වපසරියක විහිදිච්ච ජීවිතවල අංශු මාත්‍ර අල්ලන්න හදන කතාවක්. බහුතර රසිකයන් එක්ක මාත් ඒ හැම අංශුවක්ම දැඩි පෙරේතකමකින් අල්ලගනිමින් ඉන්නවා. තවම ඒ ගැන කතා නොකරන්නේ කොයි වෙලාවෙ හරි මනුවර්ණගේ දක්ෂ කලාකාරයා යටපත් කරන් අර ඕවර් ඇක්ටින් දඟලානා දේශපාලන හෙංචයියා මතුවෙලා, වමට ගහලා මේ නිර්මාණය විනාස කරයිද කියලා මට තියෙන සාධාරණ සැකයක් නිසා. 

කලාකරුවන් දේශපාලනීකරණය වීම තරම් අපරාධයක් තවත් නැහැ කියන එක මම හැමදාමත් කියනවා. මිනිස්සු හැමෝම දේශපාලනික සත්වයන්. කලාකාරයන්ටත් ඒක එසේමයි. හැබැයි ලේබල් වුණ ගමන් ලැබිය යුතු වටිනාකම ඒ කලාකාරයන්ට ලැබෙන්නේ නෑ. (ජැකාට නරකයි මනුවර්ණට හොඳයි වෙන්න සාධාරණ සමාජයකදි නම් බැහැ) 

හරි. දැන් එහෙම දේශපාලනික කියැවීමක් තියෙන මනුවර්ණගේ නාට්‍යය විකාශය කරන්නේ පවතින ඕනෑම රජයකට අනුගතව ක්‍රියාත්මක වෙන ස්වාධීන රූපවාහිනියේ. ITN වෙනුවට 'ස්වාධීන' රූපවාහිනිය කීම මෙතනදි වැදගත් කියලා මම හිතනවා. 
ඔවුන්ගේ නාට්‍ය තෝරාගැනීමේ ක්‍රියාපටිපාටිය නම් ප්‍රශංසනීයයි.👏

මනුවර්ණගේ නිර්මාණයක් පහුගිය දෙරණ ලක්ස් සම්මාන උළෙලේදී සම්මානයකට පාත්‍ර වෙනවා. සුබ පැතුම්! 💐කලාකාරයෙක් හැටියට අගය කිරීමකට ලක්විය යුතු පුද්ගලයෙක් කියලා මම විශ්වාස කරනවා. 
නමුත් හැමදේම දේශපාලනිකයි. විපක්ෂයට පක්ෂග්‍රාහී හැටියට තවමත් ලේබල් වෙලා තියෙන, ජවිපෙ/ජාජබයේ දැඩි දෝෂ දර්ශනයට, විවේචනයට, මඩට ලක් වෙන 'නයි දෙරණ' දරණ ගහගෙන මනුවර්ණට සම්මාන පිරිනමනවා. මනුවර්ණට, කලාකාරයෙක් හැටියට හිත ඇතුලෙන් අප්‍රමාණ සන්තෝෂයක් දැනෙන්නෙ නැතුව ඇති කියලා පෘථග්ජන මනුස්සයො හැටියට අපිට කියන්න බෑ. දෙරණ මේ කළේ දේශපාලනික හෝ ව්‍යාපාරික අරමුණකින්ද කියලා පටු විදිහට මේක නිර්වචනය කරන්න බැරි අමුතුම paradox එකකට හෙවත් 'ණ' paradox එකකට මේ සිද්ධිය නිසා දේශපාලන සහ  කලා ප්‍රේක්ෂකාගාර දෙකම තල්ලු වුණා කියලයි මගේ කියැවීම. 
මොකද දේශපාලනය පැත්තෙන් ගත්තත්  විරුද්ධ-දේශපාලනික-ලේබල්ගත-නාලිකාවකින් සම්මානයක් පිළිගත්තට දේශපාලනික මනුවර්ණට අපහාසයක් වෙනවා. කලාව අතින් ගත්තත් සම්මානය වැඩක් නැහැ කිව්වොත් කලාකාර මනුවර්ණගේ දක්ෂතාවයට අපහාසයක් වෙනවා. 

ඒ මොකවුණත්, මනුවර්ණට තමන්ගේ කලා හැකියාවන් තව පෙන්නන්න තියෙනවා. දේශපාලනික සහ NGO න්‍යාය පත්‍රවලින් තමන් තුළ ජීවත් වෙන ඒ දක්ෂ කලාකාරයා ම|රා|ගන්නේ නැතුව ඉන්න එක ඔහුටම භාරයි. 

~✏️ Aash Weerasinghe

#AW #thaniya #medusa #medusasjournal #lka #trendingnow

Sunday, September 3, 2023

මකුළුවා

 මකුළුවා කියන්නේ මොන වගේ සතෙක්ද කියලා කව්රු හරි මගෙන් අහල නෑ, ඇහුවොත්...
ඌ භයානක එකෙක්. හීනි දිග අට පය විහිදං සිටි සිටි ගාලා ඇවිදලා විතරක් මගේ කොඳු නාරටිය හිරි වට්ටවන්න විතරක් නෙවෙයි, ඌට පුළුවන් මගේ හීන දකින හැම රැයක්ම තත්පරයට කුඩුපට්ටං කරලා දාන්න! හරියට.. ඔව් ඒ වගේ..

මගේ බංගලාවේ දොර අරිද්දිම ඒ වගේ එකෙක් සිටිසිටි ගාලා දුවං ඇවිත් දොර උලුවස්ස දිගේ බිත්තියට නැග්ගා එදා හවස! ඊටපස්සේ ටික වෙලාවකින් ඌ ඇඳට උඩින් සීලීමේ එල්ලුණා උඩුයටිකුරු අතට.. ඌ එහෙම දකින්න උත්සාහ කළ ලෝකය මොනවගේ එකක්ද කියලා මම දන්නේ නෑ, හැබැයි ඌ දැක්ක ඒ ලෝකේ නොකඩවා ඌ දිහාම බලා හිටි නේත්‍රා යුග්මයක් තිබ්බ බව නං මට සහතිකයි. උන්ට නේත්‍රා යුග්මම හතරක්, සමහරුන්ට අඩුම හයක් තියෙනවලු. අපි දෙන්නට දෙන්නා එකට හතරේ අනුපාතේට උඩුයටිකුරු:යටිඋඩුකුරු අනුපානෙට අපි දිහා බලං හිටියා පැය ගාණක්. එතකොට තමයි අපේ ලයිට් අපිටම අරින්න තීරණය කරලා තිබ්බේ. කලුවරේ අතට අහුවුණ ෆෝන් එක තකහනියක් ඔබලා ෆ්ලෑෂ් ලයිට් ගහන් බලන් ඉන්න තරම් අපි අපිටම ආසක්ත වෙලා හිටියා පැය ගාණක්. හෙවණැල්ලත් එක්ක ඌ ඌට වඩා විශාල, මවාගත්ත පෞර්ෂයයක කිමිදිලා මෝහනය වෙලා වගේ හිටිපියෙන්ම හිටියා. 

මට ඇතිවුණා. 
කොහෙවත් ඉන්න ** මකුළුවෙක්ගේ ඊගෝවට ලයිට් ගහනවට වඩා වැඩ තියෙන බව මතක් වෙලා ජනේල් තිර අස්සෙන් අරහෙට මෙහෙට විපරම් කළාම දැක්කේ අහල පහල එළිය බව. වහාම ඉහළ ගිය ට්‍රිප් ස්විච් රාජය පහළට දාලා ආයෙත් එද්දිත් ඌ එතන එහෙමමයි! 

මගේ ඉවසීම පැන්නා. ඒක ඕනෑවට වඩා කෙනිත්තිලා පනින කොණේ තමයි තිබ්බෙ. ඌ දිහා බලාගෙනම නානකාමරේට රිංගලා නානකාමරේ බ්‍රෂ් තඩිය උරුක් කළා සීලිමට. 
ඌ මං බලාපොරොත්තු වුණ පාරේ යනවා වගේ හැරිලා මාව රැවැට්ටුවා.. ඔව් ඒ වගේ තමයි..
මාත් උද්‍යෝගයෙන් තව තට්ටුවක් දැම්මා සීලිමට. 
ඌ හිතන්න තප්පරයක්වත් නොගෙන සේද නූල් සූත්තර දියත් කරන් බිමට පැන්නා! මම පස්සට පැන්නා ඊට තප්පරයක ප්‍රමාදයෙන්.
ඔව්, මං පැරදුණා. ඌ පැනලා ගියා. කොහෙටද කොහොමද කියලා හිතන්නවත් වෙලාවක් වුණේ නෑ.

අමාරුවෙන් නැවිලා දණිපණි ගාගෙන මං ඌව හොයන්න පටන් ගත්තා. ආයෙමත් ෆෝන් එකේ ෆ්ලෑෂ් ලයිට් එක ගහගෙන. ඇඳ අස්සට ගිය බවට සැකය මගේ උදර කුහරය දෙදරවගෙන මොළේට නැග්ගා. 

මං හිතුවා හරි. ඌ හිටියා.
අඩුපඬු ටිකෙන් ගුලි කරන් බිත්තරයක්!
ඇඳ පහළ විට්ටමේ ඇතුල්පැත්තේ අස්සෙ හැංගිලා.
ටෝච් එළියට ඌගේ ඇස් කොණක ක්‍රෝධයක් දිලිසෙනවා. මට බය හිතුනා තමයි. බිත්තරයක් එක්ක ඌ මේ ඉන්න ගේම, මරාගෙන මැරෙන එකකට අන්තයි. ඌට පුළුවන් බිත්තරේ වෙනුවෙන් මේක ඌගේ එකම සහ අවසාන යුද්ධය කරගන්න. මම පසුබැස්සා.

ඇඳේ තට්ටු කරන්න ගසන්න පුළුවන් හැමතැනටම තට්ටු දාලාත් මට බැරිවුණා ඌව එළියට ගන්න. මහන්සිය අමාරුව මාව වෙලාගෙන හිටියේ පිඹුරෙක් වගේ. මකුළුවෙක් මදිවට පිඹුරෙක්!
එන දේකට මූණ දෙන්න බලාගෙන මම නිදාගත්තා. පුළුවන් තරම් වෙලාවක් ඇස් ඇරගෙන සිහිය අල්ලං හිටියේ. එතනින් පස්සෙ මොකක්වුණාද කියලා මං දන්නෑ. ඌ තාම බිත්තරේ අල්ලං ඉන්නවද නැද්ද කියලා මං දන්නෙත් නෑ.
බිත්තරේ බිඳුනොත් ඌට මොකද්ද වෙන්නේ කියලා මං දන්නෙත් නෑ. 
ඌ අද හෙට එළියට ඒවිද කියලා මං දන්නෙත් නෑ.
කොටින්ම ඌ ගැන මොකද කරන්නේ කියලත් මං දන්නෑ! 

~තනියා
✏️: Aash Weerasinghe 

#AW #thaniya #medusa #medusasjournal #lka