කොළඹ යට කරන මහා මුරුගසන් වරුසාවක් වහී. දේව පූජාවකට කහ දියර ඉසීමෙන්වත් පිරිසිදු කරන්නට බැරි, පව් පිරි නගරය උපන් දා පටන් කළ පව් සෝදවන්නට වැහි දෙවියෝ අදිටන් කරගත්තාක් වාගේ මහ වැහි හතක් වසී. ඒ වැහි හා හා පුරා කියා ප්‍රේමයෙන් මුසපත් වූ ප්‍රේමවන්තයකුට හෝ ප්‍රේමවන්තියකට රෝමාන්තික හීන අහුරු මුකුළු කරන වැස්සක් නොවේ. සතුටකට තෙමිය, නැටිය හැකි වැස්සක්ද නොවේ. ඒ වියරු වැටෙන විරහවක් වාගේ වැස්සකි. ඇගේ ඇහින් වැටෙන කඳුළු තරම් විශාල වැහි කඳුළු හලන වැස්සකි. කාස්ටක හිත්පිත් නැති මෘග කොළඹ විසින් වියරු වැට්ටවූ පිටගම්කාර අහිංසකයෙකුගේ පිවිතුරු ප්‍රේමයෙන් කොළඹ දියකරවන වැස්සකි. හිල් ටකරං වහලක් යට, හීතලට බෙලෙක් කෝප්පයේ හරිස්චන්ද්‍ර කෝපි උගුරක් බොන මජ්නුටද රන් පැහැ මැණික් කැටැති චැන්ඩ්ලියර යට රසමසවුළු ගන්නා පවුල මගහැර බැල්කනියේ ටයිල් පොළව මත ඉඳ සෙරමික් කෝප්පයක නෙස්කැෆෙ බොන ලයිලාටද එකසේ දැනෙන වැස්සකි. රොටියක් තනා ලුණු මිරිසක් අඹරන්නට අතේ පිච්චිය නැති මජ්නුට ද පොදි ගහන්නට සල්ලි ඇතත් රොටියක් තනන්නට නොදන්නා ලයිලාටද මේ වැහි වියරුව තම ආත්මයන් දෙදරවාගෙන ඇස් වේලි කඩාගෙන එන්නාවූ කඳුළු තරම් තදින් දැනෙන රාත්‍රියක දෙවියන් ද සරදම් කරනා හැටියක්දෝයි සිතේ.
ඉතින්, හෙටත් වැස්සොත්...
#වෙන්ටසුජී
~✏️ Aash Weerasinghe
#AW #thaniya #medusa #medusasjournal #lka #adverseweather #trafficincolombo
No comments:
Post a Comment