තනියා සහ සංගීත උණ

අපි හැමෝටම එක එක වර්ගයේ උණ තියෙන බව මම මුල් කාලෙත් කතා කරලා තියෙන දෙයක්නේ..දැන් ඔය උණෙත් එක එක වර්ග අපේ ජීවිත වැලඳගන්නේ විවිධාකාර විදියටයි..තනියාටත් ඔය කියමන එහෙම් පිටින්ම වලංගුයි මොකද ඒකාත් පෘථග්ජනයි.ඉතින් ඔහොම තිබුණු/තියෙන එක උණක් තමයි සංගීත උණ.

ඔය සංගීත උණට මූලිකම හේතුව තනියාගේ මව් පාර්ශවයෙන් ආව සංගීත ආභාෂය.තනියාගේ තියෙන නාහෙට නාහන හිතුවක්කාරකම කොච්චර තද වුණත් සංගීතය විඳින සංවේදී එකෙකුත් ඔය හිතුවක්කාර සරීර කූඩුව අස්සෙම කොහේහරි ඉන්නවා..තනියාගේ සීයා තමයි ඔය සංගීත පිස්සුවේ මුදුන් මුල.වෘත්තීයෙන් ඉන්ජෙක් වුණාට මොකද සංගීත හා ලේඛන කලා පිස්සුව තදටම තිබ්බ කෙනෙක් තනියගේ සීයා.පුංචි කාලේ ඉඳන්ම මව් පාර්ශවයේ පවුලේ කට්ටිය එකතුවුණහම සීයා ඕගන් එක ගහමින් සිංදු කියන එකත් අනික් කට්ටියත් බොහොම උද්‍යෝගයෙන් යුතුව ඕකට එකතුවීමත් මගේ පුංචි කාලේ බොහොම මිහිරිම මතකවලින් එකක්..ඒ වගේම සීයාගේ මල්ලිත් අපූරු වගේම බොහොම දක්ෂ කලාකාමියෙක් (ඔහු ගැන වෙනමම දවසක ලියන්නට ඕනා)..ඉතින් ඔය සංගීත සාගරේ ආභාෂය නිසාම තනියාත් පුංචි කාලේ හිතුවා ගායිකාවක් වෙන්න..සීයලා ගයන්නේ ක්ලැසික්ස්, සීටීගේ, සුනිල් ශාන්තලාගේ සිංදු වුණාට තනියා ඒවත් කියන අතරේ උපරිමේටම රස වින්දේ රූකාන්තගේ සිංදු..දැන් කාලේ ස්ටාර්ලටත් වඩා මම හිතන්නේ රූකාන්ත ජනප්‍රිය තලේක හිටි කාලයක්නෙ 90 දශකය කියන්නේ..එතකොට ඉතින් අර උඩ පැන පැන ගිටාර් එක ගගහා අරහෙට මෙහෙට ඇඹරිලා සිංදු කියන අතිශය ප්‍රාසාංගික කලාව තනියාගේ බොක්කට, අග්න්‍යාශයට හිටං ජීර්ණය වෙලා තිබ්බ නිසා ඉස්ඉස්සෙල්ලාම රූකාගේ සිංදු වගයක් පත්තරේක දැකලා ඒ ටික ලියලා දෙන්න කියලා අම්මට කනිපින්දම් කියනකොට තනියා නර්සරියේ..! ආයේ මොනවද ඒ ටික දිහා බලන් වචනවල තේරුම්වත් නොදැන තමයි රූකා වගේම ප්‍රාසාංගිකව ඉදිරිපත් කිරීම් කළේ..! :D

ඉතින් ඊටපස්සේ කාලෙක තනියාගේ ලෝකෙට උල්කාපාතයක් කඩන් වැටුණා.ඒ උල්කාපාතෙත් අනේ ඉතින් සංගීතයයි නැටුමයි දෝතින්ම අරන් තමා ඇවිත් තිබ්බේ..ඒක නිසා තනියයි උල්කායි එකතුවෙලා පුංචි කාලේ කලේම සභාවල් තියන එක..ඔය සභාවේ ඕඩියන්ස් එක විදියට කිසිම බලකිරීමක් නැතුවම එකතු වෙච්ච එකම ජෝඩුව අත්තම්මයි සීයයි තමයි ඉතින්..ඒ ඇරෙන්න ගෙදර බව්වා එහෙමත් එනවා..අම්මලා තාත්තලාට වැඩ නැති වෙලාවට එයාලත් එනවා..ඔය සභාව දැන් නම් මතක් වෙද්දි හිනා..මොකද දැන් උල්කා තනියාටත් වඩා උස වුණාට පුංචි කාලේ ඔය ඩබල නිකං හතරරියන් සහ දෙරියන් වගේ..තනියා කිව්වොත් "උල්කා කරණමක් ගහපන් කියලා" උල්කා එහෙමයි අක්කණ්ඩි කියලා කරණමක් ගහයි..අන්න එහෙමයි ඒ කාලේ අපේ ප්‍රජාචංච්‍රවාදෙ ක්‍රියාත්මක වුණේ..ඉතින් අපි එකෙක් කියනවා ඕඩියන්ස් එකේ ඉස්සරහට ඇවිත් "සභාවෙන් අවසරයි, මා මෙතැනට පැමිණියේ ගීතයක් ගායනා කිරීමටයි" කියලා ඉතින් ඌ කියන ගීතය අමාරුවෙන් අහන් ඉඳලා හුස්මක් හෙලද්දිම ඊලඟට වේදිකාවෙන් බහින එකාම අනිකා එක්ක ආයේ එනවා නැටුමකට..ඉතින් ඔහොම පැයක් දෙකක්වත් ඔය සෙල්ලම කෙරුණා..තනියා වගේ නෙවෙයි හැබැයි උල්කා අණ්ඩයා නේ..ඉතින් එයා තනියා වගේ ඇඹරෙන්නෙ නැතුව ඕන සභාවක නැටුමක් වුණත් කරයි..ඒ හින්දම පුංචි කාලේ ඉඳන් උල්කා කථික තරඟවලට පවා ගිහින් දිනලා සහතික මිටි උස්සන් එන එක තමා කළේ..(ඒක කියන්නේ ඉතින් හෙන ආඩම්බරෙන් හරියට මම පුහුණු කෙරෙව්වා වගේ :D සහෝදර ප්‍රේමයනෙ නැද්ද? :)) 

ඉතින් ඔය සංගීත උණ නිසා උල්කා තරමටම නැතිවුණාට (කෙහෙම්මල් සබකෝලයක් නිසා) තනියාත් ඉතින් ඉක්කෝලේ යමක් කමක් කෙරුවා..සිංදු කියන්නයි රඟපාන්නයි නාට්ටි කරන්නයි තනියා හිටි හින්දා ඉක්කෝලේ සමහරුන්ට ටීචර්ලට එහෙම නම අමතක වුණාම කිව්වේ අර රජ කුමාරිට ඉන්න ළමයා කියලා තමා හඳුනාගැනීමේ පෙරෙට්ටුවට යැව්වේ..ඉතින් ඔය සිංදු කණ්ඩායමේ එහෙමත් හිටියා නෙව..ළමාසාරි ඇඳන් ගිහින් භක්ති ගීත කියන්න තමා වැඩිපුරම තිබ්බේ..ඊලඟට එහා පැත්තේ කොල්ලන්ගේ ඉක්කෝලේට ගායිකාවෝ ඕන වුණාමත් යන්න වුණා..ඒ කාලේ ඉතින් සෝයි, සබකෝලේ නිසා මක්කවත් කරගන්න බැරිවුණාට..;) ඒ ඇරුණම කට්ට අව්වේ පිච්චි පිච්චි බෑන්ඩ් එකෙත් හිටියා..

කොහොමෙන් කොහොමහරි ඉතින් සාමාන්‍ය පෙළ ආවාම සෞන්දර්ය විෂයක් කරන්න තිබ්බ නෙව..තනියට චිත්‍ර නම් අඳින්න බෑ..මිනිස් මූණක් ඇන්දොත් ඒ මිනිහගේ එක්කෝ එක හක්කක දතක් ගලවලා ඉදිමිලා නැත්නම් කම්මුල්ගාය හැදිලා..ඇස් විතරයි අඳින්න දන්නේ..හැබැයි පාට ගලපාල පාට කරන්න නම් පුළුවන්..ඒක හින්දම ඉස්සර ලොකු තාත්තගේ දුවත් එක්ක පින්තූර පොත් පාට කරන්න ගියහම කවුරුහරිම කිව්වොත් තනියා ලස්සනට පාට කරලා කියලා එයාට වෙන සෙල්ලමක් කරන්න පාට කිරිල්ල නවත්තන්න සිද්ධ වෙනවා..:D
ඉතින් තනියාට නටන්නත් ආසාවක් තිබ්බට මොකද ඒකට වඩා සංගීතේ හොඳා කියලා ඔන්න පෙරදිග සංගීතේ පටන් ගත්තා..තනියාගේ අම්මට හොඳටම පුළුවන් බටහිර හින්දා අම්මා බලාපොරොත්තුවුණේ ඒක කරාවි කියලා..එව්වා කොහෙද මම ගියා පෙරදිග කරන්න..ඉතින් අපේ ඉක්කෝලේ පෙරදිග සංගීත ගුරුවරියෝ දෙන්නෙක් හිටියට එයාල හරි ජනප්‍රිය නිසාත් බාහිර වැඩ වැඩි නිසාත් 11 වසරට එද්දිත් අපේ විෂය නිර්දේශය සම්පූර්ණ වෙලා නැහැ..පරණ පේපර් බැලුවම යමන්, භෛරවී කියලා පටන් ගන්න රාග ටික දන්නෙත් නැහැ..ඒ සැරේ වාර විභාගේ සංගීත පේපර් එක වෙලාවේ තනියා කවි ලිව්වා, රචනා ලිව්වා වගේ බාහිර ක්‍රියාකාරකම්වල නිරත වුණා..ඒ ගමන අම්මයි තාත්තයි තීරණය කළා දැන් දූ බැඳගත්ත බෙරේ ගහන්න උදව් කරන්න කියලා සංගීත පංතියකට දාන්න...

ඔන්න ඉතින් තනියව එක්ක ගියා දීපිකා මිස්ගේ පංතියට..ඒ කාලේ පෙරදිග සංගීතය ප්‍රායෝගික පරීක්ෂණයට වාදනයත් තියෙනවයි කිව්ව නිසා තනියාට ඕන වුණා වයලීන් ඉගෙන ගන්න..ඒ ගමන සීයා තකහනියක් දුවලා ගිහින් වයලීනයක් අරන් දුන්නා..ඉතින් දැන් පංතිය පටන් ගත්තා කියමුකෝ.. දීපිකා මිස්ව දැක්කේ දවස් කීපයයි...ඒ දවස්වල ජනප්‍රියත්වයේ උපරිම හිටි හින්දමද කොහෙද..ඊටපස්සේ පංතිය භාර දුන්නේ ශශිකා නිසංසලා අක්කට..එයත් ටික දවසක් ඉඳලා ආයෙත් සර් කෙනෙක්ට භාරදුන්නා..කොහොමහරි ඔය ගායන පංතිය අස්සේ තනියාගේ හැටි නොදැනද මන්දා කොල්ලෙක්ට රොමාන්තික ඔපෙරාවක් ගයන්න හිතක් පහළ වෙලා තිබ්බා...ඉතින් උදේ ගායන පංතිය ඉවර වෙලා ටිකක් ඉන්න ඕන වයලීන් පංතියට..ඒ ඉන්න ටිකට ඔය ගිලිච්ච ඇස් ඇති ඉඳිකට්ටක් වැනිවූ ඔපෙරා හාදයටයි ඒකගේ සපෝටර් වැඩේ කළ ජබ්බටයි අහු නොවෙන්න අර පුංචි ඉඩේ ගස් මාරු වීම තමා තනියාගේ රාජකාරිය වුණේ..හැබැයි ඉතින් මේ ඩබල ටික දවසක් ගිහින් ගායන පංතිය වෙලාවෙදි ගායන අවස්ථාවන් සඳහා තනියගේ නම යෝජනා කිරීම වගේ ක්‍රියාවල යෙදීමෙන් ඔපෙරා තත්වය ටිංකරින් වැඩපලක් තත්වෙට පත්කරගත්තා..:D

දැන් ඔය කිව්ව වයලීන් පංතිය තියෙනවනේ..ඒකත් මරු පංතිය ඈ..මොකද ඔය වයලීන් සර් මාර සැරයි..සැරක්මත්ම නෙවෙයි මහ අවඥාසහගත වචනවලින් දමලා ගහන අමුතුම ඩයල් එකක්..ඉතින් අනේ පාන්දර නැගිටලා, වයලීනෙත් තුරුල් කරන්, හෙන ඇඩ් එකක් කියලා හිතන්, දාහක් බලාපොරොත්තු පොදි බැඳගෙන ගිහින් තනියාත් වයලීන් කේස් එක ඩ්‍රැකියුලාගේ මිනී පෙට්ටිය වගේ ඇරගෙන ඒ ඉස්සරහා එරමිණිය ගොතන් වාඩිවෙලා බලාඉන්නවා..ඉතින් සර් තනියව දකිනවද? අනේ නැහැ මිත්‍රවරුනි..තනියාගේ අළුත්ම වයලීන් එකට මැස්සෝ නොවහන ටික විතරයි..කට්ටිය එනවා, සෑහෙන්න බර සාර මූණුවලින් වයලීන් හරිම බුහුටි තාලෙට එළියට ඇදලා ගන්නවා..වයාගෙන වයාගෙන යනවා..කා දිහාවත් නොබලා වයලීන් අකුලගෙන නැගිටලා යනවා..එතකොට තනියා කන්න වගේ කටත් ඇරන් විස්මිතව උන් දිහා බලන් ඉන්නවා..ඔන්න ඕක තමයි පළවෙනිම දවස්වල වුණේ..ඉතින් කට්ටිය අඩු දවසක ඔන්න සර්ගේ නේත්‍රා යුග්මය තනියා දෙසට එල්ල වෙනවා...

"ආ, ඔය ළමයා අළුතෙන්ද?" 

"ඔව් සර්" ගුරු භක්තිය එන්නේ බොක්කෙන්මයි..

"අර බෝඩ් එකේ ඇඳලා තියෙන වයලීනේ ඇඳලා කොටස් ටික නම් කරන්න" කියලා බොහොම ගරු ගාම්භීර තාලෙට කියලා සර් දැන් එයාගෙ වැඩ..

ගහෙන් වැටි මිනිහට ගොනා ඇන්නද මන්දා..චිත්‍ර බැරි හින්ද නේ තනියා සංගීතේ කොරන්න ගත්තේ..සර්ගේ අමන කට ගැන දන්නත් නිසා දැන් තනියා ලාදළුවක් සේ සැලෙමින් පැටලෙමින් සෑහෙන්න වෙලාවක් අරන් වයලීනයක් වගේ එකක් ඇඳගත්තා කියමුකෝ.. ඔය කලින් කිව්ව මිනිස් මූණ ඇන්දා වගේ තමයි ඉතින් ආයෙ..වයලීනේ හරියට පැත්තක් තැලිච්ච දිගටි ගස් ලබුවක් වගේ..violin bow එක කඩුවක් වගේ..මක් කොරන්නෙයි ඉතින් නෙ මිනිස්සු පුළුවන් හැටියකට නෙව පින්තූරු අඳින්නේ..! 
ටික වෙලාවකින් සර්ට ආයෙම තනියව මතක් වුණා..

"ආහ්, කෝ ඔයා ඇන්දද වයලීනේ?"

"ඔව් සර්.." 

තනියා ඇඳපු පින්තූරේ කිසිම ලැජ්ජාවක් නැතුව සර්ට පෙන්නුවයි කියන්නකෝ..සර්ගේ ඇස් නලලෙනුත් පොඩ්ඩක් උඩට ගිහින් කට කඩා හැලුණා..

"මොකද්ද ළමයෝ මේ..??" 

ඔය ඉතින් ඒ කාලේ ඉඳන්ම තනියට අඩුපාඩුවක් නැතුව කරන්න පුළුවන් වැඩක් නේ හිනා වෙන එක..ඒක නිසා තනියා බිමට හිනා වෙනවා..සර්ටත් හිනා...ඒවුණාට ඉතින් අර ගස් ලබු වයලීනේයි කඩුවයි පංතියේ සේරෝටම පෙන්නුවම නේ කොහොමද ඉතින් තනියට තියෙන පිළිගැන්ම..! ඊටපස්සේ සෑහෙන බයිට් කිරීමකින් පස්සේ සර්ට ඕන වුණා වයලීනේ උගන්නන්න..ඉස්සෙල්ලම කියපි ඇඟිලි පෙන්නන්න කියලා..ඒ කාලේ ඉතින් ඉක්කෝලේ ලොකු අක්කලා වෙච්චි..කාගේ නියපොතු කැප්පුවත් අපි නියපොතු කැපුවෙ නැහැ නේ..එච්චරටම රාජකාරියට කැපවෙලයි උන්නේ..ආයෙ ඉතින් මොකදෑ කියලා තනියත් දසැඟිලි ටික විහිදුවලා පෙන්නුවයි කියමුකෝ..ඔව් ඉතින් ඒ ගමනත් සර්ගේ කට ඇරුණා..

"මගෙ අම්මෝ..මෙන්න කොටියෙක් වයලින් ගහන්න ඇවිල්ලා!! යනවා ගිහින් ඔය නියපොතු ටික කපන් එනවා, වයලින් ගහන්න..! හුහ්! ඔය ඇඟිලි ටිකෙන් තත් ඇල්ලුව ගමන් කැඩිලා යයි පට පට ගාල." 

කොහොමද නේ තනියාට ලැබිච්ච වර්ණනාව..

දැන් ඉතින් මූලිකවම උගන්නවනේ ස්වර හත වයන්න..තෙල් නොදැම්ම පරණ බොලොක්කයක් වගේ සද්දෙන් මම ස්වර හත වයනකොට සර් කඩා පනිනවා..
"මොකද ළමයෝ, තොල් හපන් හරි අමාරුවෙන් වයලීන් ගහන්නේ..? ඕක වාදන භාණ්ඩයක්..රස විඳිමින් වයනවා..! "
සර් එහෙම කිව්වට මටම ලැජ්ජයි ඒ එන සද්දෙට! රස විඳින්න නෙවෙයි ඒ වෙලාවට අර bow එක මදින ඇම්බර් කැටේ කාලා මැරෙන්න හිතෙන්නේ..:D
අහන් ඉන්න බැරිම තැනද කොහෙද සර් වයලින් පාඩම් පැත්තකින් තියලා ප්‍රශ්න අහන්න ගන්නවා..විවිධාකාර විකාර ප්‍රශ්න ඉතින්..

"දැන් ඔය ළමයට බටහිර පුළුවන්ද?" පෙරදිග සංගීතෙ කොටසක් තිබ්බ බටහිරත්..

"ටිකක් පුළුවන් කියල හිතනවා සර්"

"හිතනවා..?? හ්ම්ම්..දැන් ඔය ඉස්කෝලේ ඕවා උගන්නලද?"

"නෑ සර්, ඉගෙන ගනිමින් ඉන්නවා.." ඔන්න ඉතින් වචන මැෂිම ලොප් වෙච්ච තැන..සර් ටිකක් වෙලා බලන් ඉඳලා කියපි "මහා පණ්ඩිත කෙල්ලෙක් නේද?" කියලා..! අනේ ඉතින් උන්දැ දන්නවයි මම හිතේ තිබ්බ එක වචන කරගත්ත හැටි පොඩ්ඩක් අවුල් වුණයි කියලා..උන්දැ හිතන්න ඇති මම හරහට කිව්වයි කියලා..

කොහොමහරි ඔය සේරම නිග්‍රහ විඳගෙන පංති ගියත් අනේ තනියාට පිහිටලා තිබුණේ නැහැ ඔය සාස්තරේ..තනියා වයලීන් ගහනකොට ගෙදර බල්ලෝ පූසෝ ඇස් කණ් අයාගෙන බලන් ඉඳලා දුවන්න ගත්තා..ඒ තරමට සුමිහිරියි..ඒ වුණාට මොකද උල්කාට නම් ඒකට සහජ හැකියාවක් තිබ්බා..උල්කා වයලීන් ගහන්නෙත් ස්වර බලාගෙන නෙවෙයි අම්මයි සීයයි වගේම තාල ඥානයෙන්..ඉතින් වයලීනයෙන් වැඩක් ගැනුණා කොහොමහරි..

ඊටපස්සේ සාමාන්‍ය පෙළ ප්‍රායෝගික පරීක්ෂණය තිබ්බට ගායනය කරනවා නම් වාදනය ඕන වුණේ නැහැ..චූලසිංහ මාස්ටර්ගෙන් හොඳත් අහගෙන ලකුණු 94ක්ද 96ක්ද කොහෙද අරන් තනියා ඒකත් පාස් වුණයි කියමුකෝ..:)

ඊටපස්සේ උසස් පෙළ කරද්දි කොහොමත් සංගීතය අතෑරුණට මොකද තනියා පාඩම් කරනවට වඩා කළේ සිංදු කියන එකම තමා..ඒ කාලේ අර ලයිට් කැපිල්ලකුත් තිබ්බ නිසා ලයිට් නැතිවෙලාවට සිංදු කියන එකේ අමුතුම ආතල් එකකුත් තිබ්බා..ඒ ඇරුණම ප්‍රේමණිය හැඟීම් එහෙන් මෙහෙන් ඉඟිබිඟි පාන කාලයක් වෙච්චි..ගීතයට නේන්නම් ප්‍රේමයත් ලැදි..;)

ඊටපස්සේ රස්සාවට ගියාටත් පස්සේ තනියට ඕන වුණා ආයෙමත් සංගීත පංති යන්න..අනේ ඉතින් තනියා ගියා නන්දා මාලිනි මිස්ගෙ සංගීත ආශ්‍රමයට..ඉන්ටවීව් එකේදි සුපර් ස්ටාර් විවේචනය කෙරුව නන්දා මිස් ඊලඟ සීසන් එකේදි ස්ටාර්ලට ගුරුහරුකම් දෙන්නත් ගොහින් තිබ්බනේ! මොනා වුණත් නන්දා මිස්ගේ පංතිය හරියට කෙරුණා..සැරම සැර නිසා ස්වර උගුරේ හිරවෙන වෙලාවලුත් තිබ්බෙ නැත්තේ නෑ..පංති නෑවිත් ඊලඟ දවසේ සටහන ලියන් නැත්නම් සක්කර දෙයියො වුණත් ඉතින් පංතියෙන් දොට්ට දානවා..එහෙම දොට්ට වැටිච්ච කොලුවෙක්ට ඌත් එක්කම එකම හේතුවට දොට්ට වැටිච්ච මගෙන් ඒ සටහන් ටික කොපි කරගන්න තිබ්බ උවමනාවකුත් මතක් වෙනවා..ඔන්න ඉතින් වැඩක් නොගෙන ගිලිහෙච්ච අවස්ථා..ආයෙ මොනවද සබකෝලෙ තමා හේතුව..

සංගීත් ආශ්‍රමයෙන් ඉගෙන ගත්තේ ප්‍රවේශිකාවලටයි..ඔය විභාගවල ආලාප් කරන්න, තීව්‍රතා වෙනස් කරන පුහුණුවීම්වලට සර්පිනාවක් ඕනමයි කියලා තකහනියක් දුවලා ගිහින් පුංචි සීයාගෙන් සර්පිනාවත් ඉල්ලන් ඇවිත් විභාගේ කලේ නෑ කියන්නකෝ ඉතින්..! 
එන්න එතනින්ම සංගීත පන්ති පිස්සුව නැවතුණා..දැන් නම් ඉතින් මට මහළු වයසේ කියලා කවුරුවත් අහලක පහලක නැතිවෙලාවක සිංදු කෑල්ලක් කියන් ආතල් එකේ ඉන්න එකයි..එලොවටත් වැඩක් වෙන්ට කියලා..:D