අග්නි

ලොස් ඇන්ජලීස් ලැව්ගින්න 12වෙනි දවසටත් ඇවිලෙනවා.

අග්නි හෙවත් ගින්න ලෝකයේ විනාශකාරීම දේවලින් එකක් නිසාම වෙන්නට ඕන පුරාණ හින්දු ඇදහීම්වල සිටම අග්නි දේවත්වයෙන් සලකන්නෙ. පැරණි වේද ශාස්ත්‍රයට අනුව අග්නි (දේව) සන්නිවේදනය, පාරිශුද්ධත්වය සහ පරිවර්තනය සංකේතවත් කරනවා. සියළු දේව ඇදහිලි ගින්න මුල්කරගන්නේ ඒ නිසා වෙන්නට ඕන. 

අග්නියෙ පැවැත්මෙන් තොරව ලෝකයට පවතින්න බෑ. ඇතුවත් බැරි නැතුවත් බැරි ගින්නෙන් කඨෝර සීතලකට උණුහුම ගෙනදීම, ඉවුම්පිහුම්, ලෝකයේ පැවැත්ම සමබර කිරීම වගේ යහපත ඇරුණම ලොස් ඇන්ජලීස් අත්දකින බිහිසුණු ස්වාභාවික විනාශ වගේම 1983, 1987-89, 2022දි ලංකාව අත්දැකපු කෘත්‍රිම විනාශත් සිද්ධවෙනවා.

අග්නියෙන් පටන් ගැනෙන අයහපතක් යහපතක් බවට හැරෙන්න අමාරුයි. මේ හැම ස්වාභාවික හෝ කෘත්‍රිම හෝ අග්නි-මූලික විනාශයකදිම නැතිවෙන කිසිවක් ආපහු ඒ ආකාරයෙන්ම ඇතිවෙන්නෙ නැහැ, මිනිස් සහ සත්ව ජීවිත, ස්වභාවික සම්පත්, ගේදොර යාන වාහන ඇතුළු භෞතික සම්පත් හිමිකරුවන්ට, රටකට අහිමිවුණායින් පස්සේ අළුවලින් නැවත පණදෙන්න බෑ. 

අවුරුදු ගාණක මිනිස් ජීවිතවල මතක සටහන්, හරිහම්බුකිරීම් එක මොහොතකින් අළුවෙලා යද්දි දැනෙන මිනිස් හැඟීම ඇමරිකාවටත්, ජපානයටත්, ඊශ්‍රායලයටත්, පලස්තීනයටත්, යුක්‍රේනයටත්, රුසියාවටත්, බංග්ලාදේශයටත්, ලංකාවටත් එකයි. 

කිසිදාක හැරවිය නොහැකි විනාශයක් බව දැනදැන ගින්න පාවිච්චි කරද්දි අමානුෂික නොවී ඉන්න තරම් මිනිස් චෛතසිකයන් දියුණුවෙන දවසක් එනවා නම් කොයිතරම් හොඳද.

ස්වාභාවික විපත් සම්පූර්ණයෙන්ම අඩපණ කරන්න, මග හරින්න බැරිවුණත් මිනිස්සුන්ගෙ පයිරොමේනියාව සුව වෙන දවසක ලෝකෙ සාමකාමී වේවි. 

~ Aash Weerasinghe

#AW #thaniya #medusa #medusasjournal #lka #trendingnow