රතු..

උඹ දිහා හොරැහින් බලනකොට...
හෙමි හෙමින් හිනාවක් එබෙනකොට...
රතුපාට කුඩ හෙවණක රතු ලවන් සිඹිනකොට...
ආදරේ පාට...මට ඕන සුන්දරම පාට....

උඹ අහක බලනකොට...
මතක හේදිලා යනකොට...
හිත රිදි රිදී අඬනකොට..
කැපුණු හිත පතුලේ පිරුණු...
මට රිදෙව්ව පාට...උකුම උකු පාට...

උඹේ කාලය ඉවරවෙනකොට..
වෙන අතක එල්ලී යනු දකිනකොට...
හුස්ම හිර කළ පාට...
රතුම රතු විරහවේ පාට....

දෙණ ලඟ වැටී උඹ ඉකිබිඳිනකොට..
හුස්ම පිඹ පණ දෙන්න බැරිකොට...
චිතකයේ දළු දෙස බලා සිටි
නියඟලාවේ පාට...මගේ මරණයේ පාට....

පරාල ඇණ කවි - 3 : හිරුට

මගේ කවි හිත ගල්වෙලා

සීතලට ලේ නහර ඇකිලිලා

කවි සිතුම් මියෙනවා හිතහිතා

සිත හිඳී හිරුට මග බලබලා

අඳුරට උපන්නෙමු!

මං උපන්නේ 80 දශකයේ මැද.එතකොටත් කළු ජූලිය පටන් අරන් ඉවරත්වෙලා ඒත් ඒකේ හොල්මන් එක්ක ජවිපෙ භීෂණෙත් එකතුවෙලා තිබ්බේ.කළු ජූලිය කාලේ පිටකොටුවෙදි මිනිහෙක් අමුඅමුවේ පිච්චෙනවා දැකලා බොහොම හිත හයිය අපේ තාත්තාට කෑමවත් නොකෑවා කියලා අම්මා කියනවා..ඒ ඇරුණම මගේ එක මාමෙක්ගේ පුතා, එතකොට ඌට අවුරුදු 2ක් විතර ඇතිලු, බස් ගිනි තියලා කියලා වැඩිහිටියෝ කතාවෙනවා අහලා ඒකගේ සෙල්ලම් කාර් බස්වලට ගිනි තියන්න හැදුවලු..එතකොට මම ඉපදුණා විතර වෙන්නැති මම හිතන්නේ...

මං ඉපදෙන්න මාසෙකට කලින් මගේ තාත්තගේ එක ඥාති සහෝදරයෙක් (අතුල ප්‍රසන්ජිත් පෙරේරා -ශ්‍රී ලංකා පොලීසිය)උතුරේ ත්‍රස්තවාදයෙන් මිය ගිහින් තිබුණේ කඳවුරට වතුර ගේන්න යන වාහනේට ආරක්ෂාව සපයන්න ගිහින් ක්ලේමෝ එකකට බිලිවෙලා...අදටත් ඒ මාමාගේ අම්මා සහ නංගී විඳවනවා පවුලේ එකම පිරිමි දරුවගේ මරණයෙන්..ඥාති සහෝදරයා වුණාට තාත්තාගෙයි අතුල මාමාගෙයි තිබිලා තියෙන්නේ දැඩි යාළුකමක් ඉස්කෝලේ ඉඳන්ම පැවතිච්ච...ඒ මිත්‍රත්වයේ සහෝදරත්වයේ අහිමිවීම හිඩැසක් ඇති කරලා තිබුණා පියවන්න බැරි...පුංචි කාලේ අම්මා ලඟ ගුලිවෙලා උන්නු පුංචි පුතා නැතිවීමේ වේදනාව ඒ ආත්තම්මා තවමත් විඳිනවා..

මට අවුරුදු 1 1/2ක් වෙද්දි මුළු පළාතම වහගෙන හිටියේ භීෂණය.එක්සත් ජාතික පක්ෂ පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරයෙක් වෙච්චි මගේ සීයා ජිනදාස වීරසිංහ (තාත්තගේ තාත්තා) ඝාතනය වුණේ 1987 ජූලි 31වෙනිදට එළිවෙන්න..ඒ තමන්ගේ ආසනේ මිනිස්සුන්ට කරදර වෙනවද බලන්න ගිය ගමනකදි.. පාහර ජවිපේ එවුන් සීයා යන මග හරහට කාණුවක් කපලා මග හරස්කරලා සීයාට වෙඩි තියලා තිබුණා..සීයා වෙඩි පහර කාගෙනම වාහනේ තව මීටර් ගණනාවක් පසුපසට අරන් තිබුණේ චූටි බාප්පාත් එදා ඔහු එක්ක හිටි හින්දා..මිනීමරුවෝ වෙඩි තියලා මදිවට අලවංගුවලින් සීයාගේ කණ්වලට පවා කොටලා තිබුණලු.චූටි බාප්පගේ බඩ පලලා තිබිලා තියෙන්නේ අලවංගුවලින් (අදටත් ඔහුගේ බඩේ ඒ කැළල තියෙනවා).සීයා මරුවිකල්ලෙනුත් තමන්ගේ දරුවා බේරගන්න පොරකාලා චූටි බාප්පව කාර් එකේ පිටිපස්සට උස්සලා දාලා.පහුවෙනිදා අපේ අම්මයි තාත්තායි අළුත හදන්න ගිය ගෙදරට අත්තිවාරම් දානකොට හෙලිකොප්ටරයක් (ඒ කාලේ හෙලිකොප්ටර් ගිහින් තියෙන්නේ කලාතුරකින් ලු) ගිය එකෙන් තමයි අනතුරක් කියල සැකේට මහගෙදරට ඇවිත් තියෙන්නේ.එතකොටත් සීයා නැතිවෙලා කියලා පණිවිඩේ ලැබිලා..

පරාල ඇණ කවි - 2 : අවනඩුව

තමා විසින් තමා මරණ ලද වරදට
ජීවිතාන්තය තෙක්....
යුෂ්මතා වැරදිකරු ද? නිවැරදිකරු ද?
වැරදිකරු ස්වාමීනී..
මම මාවම මැරුවමවත්
මිනිස්සු රිද්දවන්නේ නැතුව
ඉඳී කියලා හිතුව එකට
වැරදිකරු ස්වාමීනී..
මගේ අතින්ම මා මැරුවම
මරණය පහසුයි කියල හිතුව එකට
ඔව් මම වැරදිකරු ස්වාමීනී..
අනුන් වයන්න දන්න පදයට
මට නටාගන්න බැරිවුණ එකට
ඔව් මම වැරදිකරු ස්වාමීනී..
මූණේ සකුරා මල් අලෝගෙන
හිතේ ගිනිකන්දක් නොතිබ්බට
ඔව් මම වැරදිකරු ස්වාමීනී..!

පරාල ඇණ කවි - 1 : ඇතැරුණු හීන

මේ අපේ බස්සි නගා මූණු පොතෙන් මට දුන්නු තෑග්ගක්..:) ඔන්න පළවෙනි එක ලිව්වා..හැබැයි කවි කීයක් ලියන්න ඕනද දන්නේ නෑ...කාටද චැලේන්ජ් කරන්නත් ඕනලු...:)

අතැරුණු හීන

මාවතක් අද්දර වැටී
නුඹයි මමයි පෙර දිනෙක ඇහිලුව
නුඹෙයි මගෙයි හීන..

රන් හුයක අමුණාන 
එකතු කළ පොකුර
නුඹෙයි මගෙයි හීන..

කුහක කන්ටේනරයක 
හැපී සුණු විසුණු වුණ
නුඹෙයි මගෙයි හීන..

එකතු කර අලවන්ට
වෙර නොදා අතැර ගිය
නුඹෙයි මගෙයි හීන...

ටුක්-ටුක් සීට්

වර්ථමාන කතාව
-------------------
එදා මහ වැහි දවසක්. මමයි හබී මෑන්සුයි ටුකු ටුකුවකට නැග ගත්තා ඔන්න බස් ස්ටෑන්ඩ් එකකට යාගන්න..මොකෝ එදා හබී මෑන්ස්ගේ කපු කුඩේ ගෙනල්ලා නැති හින්දා පොඩි පහේ නෑමක් සෙට් වෙලා තිබ්බේ..නැත්නම් අපි දෙන්න අත්වැල් පටලාගෙන පැද්දි පැද්දි කයියක් ගහන් සරීර සෞඛ්‍යයට කියලා ඔය කිලෝමීටරේ පයින් යනවා..:)

ඉතින් ඔහේලා දන්නවා නෙව ඔය වැහි දවසට ටුක් ටුක්වල රෙදි පෙරවන්නේ යන්නේ..මං දැකලා තියෙනවා සමහර ටුක්ටුක් නම් මහ ගිනි කාස්ටක අව්වෙත් ඔය රෙදි පොරවන් පාරවල් අයිනේ නවත්තන් ඉන්නවා..සහලෝලා උණ වෙන්ටැ..:D

ඉතින් දැන් ඔය අපි නැග්ග ටුකුටුකුවත් එහෙම තිර දාගෙන හිටියේ වැස්ස නිසා..හැබැයි මට ඕක දිරවන්නෙම නැති වැඩක්..මොකද ඔය ආත්මෙකට හෝදන්නේ නැති තිරේ අතින් අල්ලන්න වෙනවට, කොණ්ඩේ ගෑවෙනවට මං හරි අකමැතියි.කොහොමහරි ඔය තිරේ උස්සලා නැගගත්තා කියමුකෝ..කළුවරේ පේන්නෙත් නෑ..ඇතුල්වුණා විතරයි ආවා මාර ගඳක්! යන්තම් ලඟ බිල්ඩිමේ ලයිට් එළියෙන් මම දැක්කා සීට් එකේ කොණක මොනාද ගුලි වගයක් තියෙනවා..මම ඉතින් එහෙමම ගල් ගැහිල හිටි තැනම ඒ කිව්වේ සීට් එක මැද්දට වෙන්න වාඩිවෙලා නහය අකුලන් ඉන්නවා..ඒ අස්සේ මේ ගඳයි ගුලියි ගැන කියන්න කලින් හබී මෑන්ස් ඇතුළට පැනලා මගේ ඇඟ උඩ වාඩිවෙලා කියනවා එහාට යන්නලු! මම කසුකුසුවෙන් කිව්වා මේක ඇතුළ ගඳයි කියලා..ඔන්න ඒ ගමන උන්දැටත් ගඳ දැනුණා..දැන් මම මගේ නයි මල්ලේ බැහැගෙන ජංගමය හොයනවා ටෝච් එක ගහලා මේ ගඳ ගුලි අධ්‍යයනය කරන්න.

සෝමේ මාමයි රේණුකා නැන්දයි..

අපි ළමයි කාලේ 
ඇගේ වෛරය බලන්න 
බැරිවුණ හින්දා
මාමායි නැන්දයි හදන්න ගත්තා
ළමා චිත්‍රපටි..
අනික උන් හැදුවා 5වෙනි මණ්ඩලේ එව්වා!

"සරෝජා" ආවම
ඉස්කෝලෙන් එක්කන් ගියා
අපි අඬ අඬා බැලුවේ..

"පුංචි සුරංගනාවී" ආවම
දෙමව්පියෝ එක්කන් ගියා
කාටුන් එකක් බලන්
කටවල් පූට්ටු කරගත්ත එක
තේරුණේ නෑ ඉතින් එදා...

පස්සේ ආවා "සූරිය අරණ"
අප්පෙකුයි පුතෙකුයි
වැදි කොණ්ඩ වවන්
ගස් ගල් උඩ දුව දුවා නැටුවා..
ඒකත් බැලුවා..

අපි ලොකු උණාම 
මාමයි නැන්දයි
"සිරි පැරකුම්" හැදුවා..
ලංසි පාට කොල්ලෙක්
ලන්දේසි තාලෙට
සිංහල මැරුවා
මම ටීවී එකේ දැක්කා..
ඒක බැලුවේ නෑ
ඌ ගමේ කොල්ලෙක් කිව් නිසා..
ගමේ කොල්ලොත් දැන් හරි පොෂ් කියල
බලන්න බය හිතුණා..

මාමලා එකම තැන හිටියට
අපි වයසින් වැඩිලා
යෞවනේට ආවා..
දැන් හරි කේස්!
වැඩිහිටි එව්වා බලන්න වයස මදි
ළමා එව්වා බලන්න වයස වැඩී!
ඉතින් අපි බැලුවා
අල්ලපු රටේ එව්වයි බටහිර එව්වයි
මාමලාට මල පැන්නා!
අපේ ඒවා නොබලා
හෙළුවැලි ඒවා බලනවා කිව්වා...

ඉතිං මාමේ,
ඉඳලා හිටලා
යාලුවෝ සෙට් වුණාම
ගෙදරට හොරා රවුමක් ගැහුවම
යන්නම තැනක් නැති උණාම
පොෂ් හෝල්වල
එච්චරනේ පෙන්නුවේ..!

මාමා අපි එක්ක තරහට
සිරි පැරකුම් 50ක් පෙන්නුවා
'35යි යකෝ පුළුවන්" කියලා
මිනිස්සු මාමට නොසෑහෙන්න බැන්නා..
අපිත් ඉතින් බැන්නා!
මොකෝ ඉතින් අපිට ඒවා හැදුවයැ!!
මාමා නිසා මිනිස්සු
මහින්ද මාමා එක්කත් තරහ වුණා..
අනික් අයට 35යි මාමාට 50යි
එතකොට මාමාට සප් කරලා
මහින්දා මාමත් නෝණ්ඩි වුණා..!

මෙන්න බොලේ ඊයේ උදේ
මාමත් මෛත්‍රී කරන්න ගිහින්!
දෙයියන්ගේ ආප්ප කැවිලද
කියලා මට හිතුණා..
ඒවුණාට මාමේ වැඩේ කැතයි
මොනාවුණත්..
පිටපත් 50ක් එක්ක
ආප්ප හරි කන්න දීපු අත නේ හැපුවේ!
ඒ මදිවට..
මහින්ද මාමාට 
කෝචෝක් එකකුත් දැම්මේ
වීණා වාදන තේරෙන්නේ නෑ කියලා..
මට තියෙන ප්‍රශ්නේ
මාමා වැයුවට වැඩ නොකලේ
කොයි වගේ පදයක්ද?

නිකමට වගේ ඇහුවේ
ෆයිල් කරලා තියාගන්න 
මතු ප්‍රයෝජනේට ! :D

සුදු නංගිත් ගියා...

කර ලඟට පියවුණ හැට්ටෙට
හිනාවට හැඩරුවට
කුඩු දුමීගේ වයිරෙට
තාත්තා මළ දුකට..
නුඹට මනාපේ පෑව
139034ක්
ආං අරහේ පෝලිමක
රෑට බතට කන්න
පුන්නක්කු ගන්න..!

කමක් නෑ නගේ
එහෙදිවත්..
නොනිසි දේ නොනිසි තැන කියන්න
ටීවී චැට් ෂෝවල සාටර් වෙන්න
අනී කියලා උඩ පනින්න
නැතුව දැන්වත් හැදෙන්න..