Once upon a time in Colombo

2022 ජූලි 4දා සිනමාවේදීන් සමූහයට

ඉස්සෙල්ලම Once upon a time in Maligawatte විදිහට intro එක ගිය කතාව පස්සෙ Once upon a time in Colombo වෙලා තමයි විකාශය වෙන්න පටන් ගත්තේ. කාලෙකට පස්සෙ බලන්න හම්බෙච්ච හොඳම කතාවලින් එකක්.

මේකේ තියෙන ලොකුම හොඳ තමයි කතාව නිස්කාරණේ රබර් කරන්නේ නැතුව හොඳ ගලායාමක් තියාගෙන ඉන්න එක. සමහරවෙලාවට සමහර චරිත හරි ඉක්මණින් ඉක්මණින් කතාවෙන් අයින් වෙන තරමට කතාවේ ගලායන වේගය හොඳයි. කතාව පටන් ගන්නෙම වැදගත් චරිතයක (සෝමේ) මරණයෙන්. ඊළග කොටස් කීපය ඇතුළත තවත් ප්‍රධාන චරිත කීපයක් මරණයට පත්වෙනවා. පාතාලයට අදාළ ඇත්ත තත්ත්වය හරියට පෙන්නන්නේ කාටවත් වැඩි කලක් වැජඹෙන්න ඉඩ නොදීමෙන්. ඒක හින්දම කතාවේ ප්‍රායෝගික සහ යථාර්ථවාදීගතිය ආරක්ෂා කරගන්න සමත්වෙලා තියෙනවා.

කැමරාව ගැන කතා කරනවා නම් නිතරම වගේ සාමාන්‍ය ඇහැට හුරු කෝණ පාවිච්චි කරන්න උත්සහ කිරීම විශේෂත්වයක් කියලා හිතනවා. සමහර අවස්ථාවලදී නම් ඒක ඇහැට, ඔලුවට ටිකක් අමාරුයි බලං ඉන්න, විශේෂයෙන්ම වේගයෙන් සිද්ධවෙන දේවල්, වේගවත් චලන වගේ දේවල්වලදි. නමුත් සමස්තයක් විදිහට ගත්තහම නදීකා ගුණසේකරගේ කතා සංකල්පය චමිල් පතිරණ විසින් හොඳින් අධ්‍යක්ෂණය කෙරිලා තියෙනවා.

සුලු චරිතවල ඉඳන් ප්‍රධාන චරිත වෙනකල් රංගන ශිල්පීන් හැම කෙනෙක්ම වගේ තමන්ගේ චරිතවලට හොඳ සාධාරණයක් ඉෂ්ඨ කරලත් තියෙනවා.

සහන් හේවාදේව සුහුඹුල් බවක් පල කළත් තව ටිකක් රංගනය දියුණු කරගන්න ඕන වුණත් ලොකු ගැටලුවක් මට නම් පේන්නේ නෑ. සමහර දෙබස්වලදි ඉංග්‍රීසි ඌරුවක් එන එක නිසා ද මන්දා සමහර අවස්ථාවල මුස්ලිම් උච්චාරණයක් වගේ දැනෙන වෙලාවල් තියෙනවා.

ශේෂාද්‍රි ප්‍රියසාද් චරිතයේ ගත කළ කාලය කෙටිවුණත් මතක හිටින රඟපෑමක් සහ මම හිතන්නේ හොඳ තෝරාගැනිමක් ඈගේ මෙතෙක් රඟපෑ චරිත දිහා බැලුවම.

කතා නොකරම බැරි දිල්හානි අශෝකමාලාගේ රඟපෑම! 👌 90 දශකයේ වාණිජ සිනමාවේ හිටි දිල්හානි කාලයත් එක්ක පරිණත වෙලා තියෙන හැටි දැක්කම පුදුම හිතෙනවා. මැදිවියේ අම්මෙක්ගේ චරිතේ සුපිරියටම කරනවා මෙතනදි දිල්හානි. ඒ හැඟීම් ප්‍රකාශනය, දෙබස් මාරම ස්වාභාවිකයි. 

ඊළග කෙනා පූජන දන්දෙණිය. පළවෙනි වතාවට මම පූජනගෙ රඟපෑමක් දකින්නේ. හැබැයි ජූඩ්ගේ චරිතයට පට්ට සාධාරණයක් කෙරෙනවා ඔහුගෙන්. චණ්ඩිකම අධිතාත්විකව ඇඟට අරං ඉන්න තරුණ ජූඩ්ගේ ඉඳන් නායකත්වයට ආවම ටිකක් පරිණතවෙන ජූඩ් දක්වා ඒ චරිත විකසනයේ පූජන නෙවෙයි ජූඩ්ම තමයි ජීවත් කෙරෙන්නේ.

ගඩාෆි ගැන කියන්න දෙයක් නෑ. දර්ශන් ධර්මරාජ් දැනට තිරයේ ඉන්න හොඳම දුෂ්ඨයා. තව සෑහෙන්න වැඩ ගන්න පුළුවන්, වැඩ ගන්න ඕන චරිතයක්. මේකෙ කරන්න තියෙන පොඩි කොටස උපරිමේටම කරලා තියෙනවා. 

විල්සන්ගේ චරිතය රඟපාන වසන්ත විට්ටච්චි විල්සන් කෙරෙහි ප්‍රේක්ෂකයා තුළ ඇති කරවන අප්‍රසාදය උපරිමයට අරගන්නවා. ඒක කොයිතරම් ද කියනවා නම් හැමෝම බලං ඉන්නවා විල්සාට බුලට් එක දෙන්නේ කව්ද කවද්ද කියලා. 

අනික් චරිතය රොජර්. කාලයක ප්‍රේමවන්තයාගෙ චරිතය රඟපෑ රොජර් තනතුර වෙනුවෙන් තමන්ගෙම අයියව මරා දම්මවන කට්ට කයිරාටික දේශපාලනඥයාගේ චරිතය ලෙසටම කරනවා. සමහරු අධිතාත්විකයි කියලා කිව්වත් මට හිතෙන්නේ ඒ චරිතය තුළ තියෙන්න ඕන අධිතාත්වික රංගනය, මවාපෑම රොජර් හරියටම අවබෝධ කරගෙන රඟපානවා කියලා. කණගාටුවක් දැනෙනවා සුන්දරව හිටි ඔහුගේ වෙනස්වීම ගැන. ඒත් වෙනස්වීම අපි හැමෝටම පොදු කාරණයක්නෙ. 

විමලෙගේ සහ පැට්ටාගේ චරිත රඟපාන රංගන ශිල්පීන් මම මීට කලින් දැකලා නැහැ. නමුත් ඔවුන්ගේ රඟපෑම් සෑහෙන්න තාත්විකයි. පැට්ටාගේ චරිතය කලින් රඟපෑ ශිල්පියාට වඩා දැන් ඉන්න පැට්ටාගේ රඟපෑමට මම කැමතියි. ඒ ඇරෙන්න මුලින් කතා නොකරන ගාණට තිබූ ඒ චරිතයට දෙබස් ටිකක් ලිවීම ගැන නම් තිර රචකයාට අනිවාර්යයෙන්ම ස්තූතිවන්ත වෙන්න ඕන. අඩුපාඩුවකට මට පේන්නේ ඒ චරිතයට තව යමක් කරන්න ඉඩ තිබුණු අවස්ථා හරියට භාවිතා නොකිරීම තමයි. උදාහරණයකට සාරාගේ මරණය පැට්ටා හිතපිත් නැති ගලක් වගේ ගණන් නොගෙන සිටීම අතාත්විකයි කියලා හිතෙනවා. ඒ ගැන ඊට වඩා දෙයක් කරන්න තිබුණා. අනික අම්මා (දිල්හානි) සිරගතවීම, විහාන් රිමාන්ඩ් වීම ගැන කිසිම සඳහනක්, තැකීමක් නැතිව පැට්ටාගේ චරිතය ගලායාම ටිකක් අභව්‍යයි කියලා දැනෙනවා. 

කතාවේ වෙනමම ආරේක චරිතය ටිරෝන් (චතුර රාජපක්ෂ). ඒ රංගන ශිල්පියාත් මම දකින්නේ පළවෙනි වතාවට. වෙනත් නිර්මාණවල ඉඳලා ඇති සමහරවිට. තිර රචනයේදි ආතල්ම චරිත ගොඩ නැගීම මම හිතන්නේ ටිරෝන්. ධම්මපදය කිය කිය ගහගන්න, කටු අනෝදයි ටිකිරි මාරියි කන, සෑහෙන්න ක්‍රැක් ඒ වගේ චරිත ඉන්නවද නැද්ද කියලා වාදවිවාද මම කමෙන්ට්ස් අතර දැකලා තියෙනවා. හැබැයි එහෙම චරිතත් මේ සමාජයේ ඉන්නවා. ඒ චරිතයට කරන උපරිමය ඒ රංගන ශිල්පියා දුන්නා කියලත් මම විශ්වාස කරනවා. 'ඒක වෙනමම ආතල් එකක්'. බලලම තමයි තීරණය කරන්න ඕන. 

එතකොට උමයංගනා වික්‍රමසිංහ. කතා නොකරම බැරි තව චරිතයක්. නිර්මාණ නොකළ නිළියකගෙ චරිතය, සූසැට මායමින් නියම ප්‍රයෝජන ගන්නා හැටි මං හිතන්නේ උමයංගනාට වඩා හොඳ තේරීමක් ඒ චරිතයට නෑ. හැමෝම කෙටි කාලයක් වැජඹෙනකොට උමයංගනා තවම ගේම් එකේ රැඳිලා ඉන්නේ කොහොමද කියලා බලන්නම ඕන. ඒ චරිතයට අදාළ බැල්මේ ඉඳන් මවාගත් අහංකාරකම වෙනකල් හැම අඩුම කුඩුමක්ම නියම ගාණට උමයංගනා පියුමිගේ චරිතයට යොදනවා. 

ඊයේ අලුතෙන්ම පසන් රණවීර එනවා චරිතයකට. සිරිල් නිතරමසෆරිං ඔහුගේ මතක හිටින චරිතයක්. මේ චරිතයේ ප්‍රවිෂ්ඨය බලාපොරොත්තු සහගතයි. කොහොම වෙයිද ඉදිරියෙදි කියලා බලං ඉමු. 

නාට්‍යයේ සාර්ථකත්වයට තිර රචනය, අධ්‍යක්ෂණය වගේම රංගන ශිල්පීන් ශිල්පිනියන් තෝරාගැනීම ලොකුම හේතුවක්. ඒ ඒ චරිතවලට හරියටම හරි කෙනා තෝරා ගැනීම කරලා තියෙනවා වගේම සුලු කාලයකට සීමාවෙන චරිත භාරගැනීම ගැනත් ඒ ප්‍රවීණ සහ නවක සියලු දක්ෂයන්ට අනිවාර්යයෙන්ම ස්තූතිවන්ත වෙන්න ඕන. 

තවම විකාශය වෙලා තියෙන්නේ කොටස් 75යි. Youtube එකේ සියලු කොටස් තියෙනවා බලන්න කැමති කෙනෙකුට. නැත්නම් සෙනසුරාදා සහ ඉරිදා රෑ 8:30ට ස්වර්ණවාහිනියේ විකාශය වෙනවා. 

~✒️ Aash Weerasinghe