සුරතල්

2001 අවුරුද්දේ නියඟයක් ආවා.

කවදාවත් හිඳෙන්නෙ නෑ කියලා කියපු ළිංවලත් වතුර අඩුවුණා කියලා කියැවුණා. සාමාන්‍ය පෙළ කට උඩට එනකල් නාට්ටි කරකර බල්ටි ගගහ ඉඳලා අගෝස්තු අන්තිමේ පාඩං කරන්න ලෑස්ති වෙද්දිම පැය ගණං කරන්ට් කපන්න පටන් ගත්තා! වතුරත් කැපුවද මන්දා මතක නෑ හරියටම ඒක නං.

එහෙම ලයිට් නෑයි කියලා පාඩං නොකර ඉන්න, වර්ජනය කරන්න පුළුවන් තත්ත්වයක් තිබ්බේ නෑ මොකද මාස තුනකින් අවුරුදු දෙකක විෂයන් අටක-දහයක වැඩ කවර් කරන එක ලේසි වැඩක් නෙවෙයි හින්දා!

ඔව්, ගෙදර මිනිස්සු මං ගැන හිතලා emergency light එකක් ගෙනත් දුන්නා. ඒක charge කරන්න බැරිවෙච්ච දවසටත් පට්ට රස්නෙ පවන් ගගහා දාඩිය පෙරාගෙන ලාම්පු එළියෙන් හරි පාඩම් කළා!

 දැනට අවුරුදු විස්සකට කලින්ට වඩා අද ඉගෙනගන්න තියෙන ක්‍රම දියුණුයි. හංදා තුංපනේ හැමදාම ලාම්පු එළියෙන් පාඩම් කරන දුක්විඳින දරුවන්ට වඩා බහුතරයක් අතේ කන්න නැතත් ෆෝන් තියෙනවා! දෙමව්පියෝ බඩට නොකා හරි ඒවට data reloadත් දානවා. කියන කියන පංතියට වියදනුත් කරනවා. තමන්ටවත් ඇඳුමක් කැඩුමක් නොගෙන පංති යන දරුවන්ව ලස්සනට අන්ඳවලා කරලා යවනවා. ඔක්කෝටමත් වැඩිය මේ තියෙන දුෂ්කරම කාලේ තමන්ට පුළුවන් උපරිමෙන්, තමන් නොකා නොබී හරි දරුවන්ට සලකනවා.

එහෙම තියෙද්දි පැය තුනක් ලයිට් නැති හින්දා උන්ට පාඩම් කරන්න බෑ?

තමන්ගෙ දෙමව්පියන්ගෙ කැපකිරීම් වෙනුවෙන් බැරිනම් තමන්ගෙ අනාගතෙ ගැන හිතලා හරි පොඩි කැපකිරීමක් කරන්න බෑ?

සේරම අතට පයට සැපට සනීපෙට තියන්න ඕන?

එතකොට තමයි පාඩම් හිටින්නේ??

අනේ මේ!!

Demand කරන පරම්පරාවල් හදන්නේ නැතුව ජීවිතේ හැමදේකටම මූණ දෙන්න උගන්නපල්ලා විකාර නැතුව! 😏

~✏️ Aash Weerasinghe

#AW #thaniya #medusa #medusasjournal #lka #trendingnow #ලංකාවටමට්රැක් #නරුමකතා