(2022 නොවැම්බර් 16දින සිනමාවේදීන් සහ භාරත සිනමා රසික සංසදය සමූහයන්ට)
Tadka (2022)
IMDb 7.1/10
Genre: Rom-com
Language: Hindi
ආකර්ෂණය සහ ප්‍රේමයට අත්පොත් තියන ජීවිතේ දෙවැනි දශකය වෙනම අත්දැකීමක්. ආදරේමද දන්නෙත් නැති, ආදරේ කියලා උපකල්පනය කරගෙන, ආකර්ෂණයයි ආදරයයි අයිතිකරගැනීමේ ආසාවයි අතර දෝලනයවෙමින් ඉන්න ඒ දෙවැනි දශකය අපේ පරම්පරාවට දැනුණු විදිහ අපේ කලින් පරම්පරාවට දැනිච්ච විදිහට වඩා වෙනස්. අපි දෙගොල්ලොන්ටම වඩා අලුත් පරම්පරාවට දැනෙන හැටි වෙනස්.
අපේ කලින් පරම්පරාව ලියුමකින්, ඉඳහිට කලාතුරකින් දැකගන්න හමුවෙන්න ලැබීමෙන් අත්දැකපු සම්බන්ධතා අපේ පරම්පරාවේදී අඩුම තරමේ ඉඳහිටක එන දුරකථන ඇමතුමකින් හරි වැඩිදියුණු වෙලා තිබ්බා. එතනින් එහා පරම්පරාවල සම්බන්ධතාවල ශක්තියත් දුර්වලතාවත් දෙකම තාක්ෂණික පදනම වෙන්නත් පුළුවන්. ඇතිවෙන්න ලේසියි, බිඳෙන්නත් ලේසියි, බිඳීම අමතක කරන්න පෙර පරම්පරාවලට සාපේක්ෂව වඩා ලේසියි.
එහෙම සුන්දර කාල පහුකරලා ජීවිතේ තුන්වැනි දශකයත් ආදරයට දුෂ්කර නොවෙන කාලයක්. ජය පැරදුම දෙකම විඳගෙන, යම්තාක් දුරකට හිත් හදාගෙන, සාමාන්‍යයෙන් සමාජ සම්ප්‍රදායට අනුකූලව විවාහය, දරුවන් කියන සම්මත අරමුණු බහුතරයකගේ තුන්වැනි දශකයේදී ඉෂ්ඨ වෙලා ඉවරවෙනවා.
දුෂ්කර හතරවැනි දශකයේ දී ප්‍රේම කරන එක. ප්‍රේම කරන එකටත් වඩා ඊට කලින් දශක දෙකේ අත්දැකීම්වලට පුළුවන් මනුස්සයෙක්ගේ හතරවැනි දශකය මුස්පේන්තු කරවන්න හරි ආදර සම්බන්ධතා ගැන කළකිරීමක් හෝ බයක් ඇතිකරවන්න හරි. ඇත්තටම හතරවැනි දශකයට පය ගහන්නේ තෙම්පරාදු වෙලා, නැත්නම් Tadka (Seasoning) වෙලා. ඒක නිසා චූටි අඩුලුහුඬුකමක් වුණත් වැඩියෙන් දැනෙනවා. හරියට අවුරුදු ගාණක් කෑව කෑමක ලුණු අඩුවැඩිකමක් ටක්ගාලා දැනෙනවා වගේ.
ටූකාරාමුත් මධුරාත් හිටියේ එතන..
හතරවැනි දශකය හරිම විපිළිසර, සංකීර්ණ දශකයක්. කෙනෙකුට සමීපවෙන්නේ කොහොමද, ඒ කෙනාට අවශ්‍ය මොනවද, ඒක ආසාවක්ද ආකර්ෂණයක්ද ආදරයක්ද කියලා ඇතිවන විචිකිච්ඡාව, තමන් ගැනම ඇතිවන අනාරක්ෂිත හැඟීම්, පරණ නරක අත්දැකීම් වගේ සෑහෙන ප්‍රශ්න කරගහගෙන කෙනෙක් හතරවැනි දශකයට පය තියන්නේ. විශේෂයෙන්ම අවිවාහක ටයිටලය දරාගෙන එද්දි. ඒ කිසිම සම්බන්ධතාවයකදී සම්පූර්ණ විශ්වාසයෙන්, පිරිසිදු නිකළැල් හදවතකින් කළ කුලුඳුල් ප්‍රේමයක හැඟීම ඇතිවෙන්න සාධාරණ පසුබෑමක් මනුස්සයෙක්ගෙ හිතේ ඇතිවෙන්න පුළුවන්. ආයෙත් රැවටෙනවද, හිත රිදවෙනවද, මේක ඇත්තටම ආදරයක්ද නැත්නම් වෙනත් අවශ්‍යතාවයක්ද, තත්පර විනාඩි පැය කටුවල ගමන කොච්චර වේගවත්ද වගේ අතිශය පෞද්ගලික සිතුවිලි වගේම සමාජය, පවුල, ඥාතීන් ඇතුළු හැමදෙනාගේම 'සියඹලා' අනෙක් හැම දශකයකටම වඩා මේ දශකයේදී දරාගන්න වෙනවා.
ජීවිතේ කවදාවත් ආදරේ නොකර විවාහ නොවී ඉන්න හිතපු ටූකාරාම්ට වැරදි නොම්මරයකින් ආව අත්දැකීමත් ඒ වගේ. සමහරවෙලාවට වැරදි "නොම්මරවලට" පුළුවන් අපේ ජීවිත උඩුයටිකුරු කරන්න, හොඳට නරකට දෙකටම!
වාසනාවකට හරි අවාසනාවකට හරි වැරදි ඇමතුම දුන්නෙත් ටූකාරාම්ගේ කුලකයේම කෙනෙක් හැබැයි ටූකාරාම් වගේ බලාපොරොත්තු අත හැරපු කෙනෙක් නොවුණාම..
ඔව් ඉතින් කතාව නම් මසාලා තමයි..
මේක බලන්නද එපාද කියලා මට කියන්න බෑ. ඇයි මං ඒක බැලුවේ කියලත් මම දන්නේ නෑ. චිත්‍රපටයේ රගපෑම්, කතාව, ගලායාම ගැන මට විශේෂ හැඟීමක් ඇතිවුණේ නැතුවට තැන් කීපයක යන දෙබස් තමයි මේක ලියන්න ඕන කියන සිතුවිල්ල ඇතිකෙරෙව්වේ.
"Am I a thing? You'll say anything and it won't hurt me? You'll keep on making fun out of me. I do have a space of my own right? I'm also a human being right? I too have feelings right? Now I am scared of relationships, what can I do now? Not scared whether the girl will give me happiness or not. I'm scared that whether I'll be able to keep her happy or not. I'm in a dilemma for her. I'm like this only, what can I do? For that will you make fun of me? It's not right, Isn't it? I have my fiefdom, please don't enter it. Poke your nose into everything, what is this? You married twice. Why did the first wife run away? Why did your second wife leave you? Did I ever ask why did that happen? I never asked you. You have a space of your own, to endure that pain. There's a corner and I don't have the right to enter that corner. I can understand that. Because you're my friend. I must understand that. Not possible, not possible to develop relationships. What can I do? In my journey thus far, I have done it alone, just a few more steps only. What's in it? There's a voice ringing in my ears. Her name is Madhura. I have given a shape to that voice. Though a little hazy. I'm unable to see her form but she's there. If you gouge out her from me, if you take her out, okay, I have taken her out. Now there's another girl, go and meet her. Go and meet her. How is it possible dude? When you take out something, it will hurt you, right? It'll bleed, right? Can you share that pain? Okay buddy take this 100 grams,you take this 100 grams, you take this 100 grams. Is it possible to happen? It is my pain dude. It'll remain my pain forever. It is not possible, dude. Bloody! How many times it had happened. I wanted to cry in front of you. I wanted to rest my head on your shoulders and cry. But I didn't because I felt you would make fun out of me. Even when I am alone, I don't cry. I don't believe in it. Because I am scared. I fear someone seeing it. I'll not cry. So this is what I am. I am weak. Be my friend, come on"
මේක තමයි මුළු චිත්‍රපටයම එක මිටකට ගන්න ප්‍රබලම, සංවේදීම තැන.. එහෙම තැන් හොඳටම දැනෙන්නේ මව්භාෂාවෙන් නිසා සිංහලට සංක්ෂිප්ත කළොත්..
"මාත් මනුස්සයෙක් නේද? උඹ මොනවා කිව්වත් මට දැනෙන්නේ රිදෙන්නේ නැද්ද? ඔව් මම ආදරේ කරන්න බයයි. මං බය කෙල්ල මට සතුටක් ගේනවද නැද්ද කියන එක ගැන නෙවෙයි. මට බය එයාව සතුටෙන් තියන්න මට පුළුවන් වෙයිද කියලා. මම එයා වෙනුවෙන් විඳවන්නේ මේ. මට මගේ කියලා ඉඩක් තියෙනවා. උඹටත් තියෙනවා.. හැබැයි මම උඹේ ඒ පෞද්ගලිකත්වයට අතදාන්නේ නෑ. එහෙම කරන්න මට කිසිම අයිතියක් නෑ. මම උඹේ විදිහට විහිළු කරන්නේ නෑ. ඒක උඹේ විදිය. මේ මගේ විදිය, මං ඒකට මොකද්ද කරන්නේ? මෙච්චර දුරක් මං ආවෙ තනියම. තව ටිකයි මට තියෙන්නේ යන්න. ඔව් මට සම්බන්ධයක් ඇතිකරගන්න බෑ, මං මොනව කරන්නද? මගේ කණ්වල දෝංකාර දෙන එක කටහඬක් තියෙනවා. ඒ මධුරාගෙ. ඒකට මම හැඩයක් දීලා තියෙනවා. හරියටම පැහැදිලි නැතත් එයා එතන ඉන්නවා. උඹට ඕන එයාව මගෙ හිතෙන් උගුල්ලා අයින් කරන්න , ඉරලා දාන්න. හරි එහෙම මම අයින් කළා කියමු. මගෙ හිතේ කොටසක් එහෙම උදුරලා දැම්මම මට වේදනාවක් නැද්ද? ඒක ලේ ගලන තුවාලයක් නෙවෙයි ද? ඒ ලේ ගලන තුවාලේ පිටින් ඉන්න මට උඹ කියනවා අර කෙල්ලව උඹට ගැලපෙනවා ගිහින් බලපං, මේ කෙල්ලව හම්බවෙයං කියලා. මම කොහොමද එහෙම කරන්නේ? ඒක මගේ වේදනාව, ඒක උඹලට ග්‍රෑම් සීය ගානේ බෙදලා මට සැහැල්ලු වෙන්න බෑ. මේ වේදනාව මුළු ජීවිත කාලෙම මට තියෙයි. මට කොච්චර හිතිලා තියෙනවද උඹට මේ ටික කියලා අඬන්න. ඒත් මට ඒක කරන්න බෑ. උඹ මට හිනාවෙයි කියලා මට බයයි. මට තනියම අඬන්න හිතිලා තියෙනවා, ඒක කරන්නත් මට බයයි කව්රු හරි දැකලා හිනාවෙයි කියලා. එහෙම කරන්න එපා මචං, ඇත්තටම මට යාලුවෙක් වෙයං"
අඬාගන්න බැරිකමට හිනාවේවි නානා පටේකර් ඔය ටික කියන විදිය බලන්නම ඕන ඒක දැනෙන්න නං.
නානාගෙන් තව වැඩක් ගන්න තිබ්බා කියලා හිතුණට චිත්‍රපටයම තියෙන්නේ නානාගේ රඟපෑම මත කියලා මට නම් දැනුණේ. ශ්‍රියා සරන් සාමාන්‍ය රඟපෑමක්. තප්සිගේ අනිත් රඟපෑම් එක්ක බැලුවම මේක හරිම ප්‍රාථමික මට්ටමක තියෙනවා වගේ දැනෙනවා.
මේක romantic comedyයක් නිසා අවුලක් නෑ, ඒත් මේ මාතෘකාව හරියටම අල්ලන්න පුළුවන් නිර්මාණයක් ආවොත් අනිවාර්යයෙන්ම ඒක සෑහෙන්න දෙනෙක්ව මතක හිටින රිද්දන එකක් වේවි.
~✒️ Aash Weerasinghe
