අවුරුදු තිහක් ඇදුණු ත්‍රස්තවාදයට එරෙහි යුද්ධයක් ඉවර කරලා අදට අවුරුදු දහතුනක්!
කාලය කොයිතරම් නම් වේගයෙන් ගතවෙනවද? ඒ කාලය සමහර දරුණු අත්දැකීම් සහ මතක කොයිතරම් දුරට නම් මොට කරලා මකලා දාලාද කියලා පහුගිය අවුරුදු දහතුන දිහා බැලුවම තේරුම් ගන්න පුළුවන්. ඒත් ඒ අවුරුදු දහතුනක් තිස්සේ ශ්‍රී ලංකාවාසී හැමෝම 'යුද්ධය' කියන දරුණු අත්දැකීමෙන් මිදිලා විඳපු සහ විඳින මානසික සහනය අද වෙද්දි කොයිතරම් නම් ලඝු වෙලාද?
ත්‍රිවිධ හමුදාවේ සහ පොලීසියේ දහස් ගණනක් අපේම උං අපි වෙනුවෙන්, අපේ ආරක්ෂාව සහනය සුවය ජීවිතය වෙනුවෙන් උංගේ ජීවිත බිල්ලට දුන්නා. ඒ වෙනුවට උංට ලැබුණේ වැඩිපුරම ගැරහුම්, අදටත්! අටපාස් උං, කුලී හේවායෝ, මිනීමරුවෝ, දඩ බල්ලෝ යනාදී නොයෙක් අපහාස උපහාස වින්ඳේ/විඳින්නේ යුද්ධයකට යන්න තියා යුද්ධයක් අහළකවත් නොහිටපු තුට්ටු දෙකේ බයගුල්ලන්ගෙන්,'කාඩ්බෝඩ්' වීරයන්ගෙන්!
අදත් උං අපහාස විඳිනවා, නින්දා විඳිනවා, අමතක වෙලා යනවා. පහුගිය සතියේ ඇතිවෙච්ච සිද්ධිවලින්ම උං කව්ද කියලා අපිට පක්ෂ පාට ජාති කුලමල භේදවලින් තොරව තේරුම් ගන්න පුළුවන් වෙන්න ඕන. වෙඩි තියන්න බලය දුන්නත් අපිට වෙඩි තියන්න ත්‍රිවිධ හමුදා අවි ඉස්සුණේ නෑ. ඇඳිරි නීතිය අස්සේ අරගලයට ගිය මිනිස්සු පවා ආපහු හරවා නොයවපු අවස්ථා බහුලයි. එහෙම උංට තාම ගරහන කාලකණ්ණි කුහකයෝ ඉන්නවා!
මව්කිරි වෙනුවට කොටිකිරි බීපු උං රොත්තට වැලලෙන්න හදනවා විජයග්‍රහණයේ දවසට විරුද්ධව. ත්‍රස්තවාදයට එරෙහි යුද්ධයක් අවසන් කිරීම විජයග්‍රහණයක් නැතුව අහවල් ඉටිගෙඩියක් කියලද කියන්නේ???
කොටින්ගෙත් මැරුණේ ශ්‍රී ලාංකික ද්‍රවිඩයෝ තමයි. තවත් අම්මලාගේ දරුවෝ තමයි. හැබැයි ඒ දරුවොයි සහෝදරයොයි මළේ ශ්‍රී ලංකාව දෙකඩ කරවලා රජවෙන්න හැදුව එක මිනිහෙක්ගේ හීනෙකට පාර කපන්න ගිහින්. ශ්‍රී ලංකා ත්‍රිවිධ හමුදා සහ පොලීසියේ උං මළේ මේ හිච්චං දූපත කෑලි කරලා, මිනිස් ජීවිත දාස්ගණං විනාශ කරලා, දේපල දාස් ගණනක් විනාශ කරලා දැම්ම 'ත්‍රස්තවාදය'ක් අවසන් කරන්න!!
ඒ මරණ දෙක අතර විශාල පැහැදිලි වෙනසක් තියෙනවා, කාලකණ්ණින්ට කුහකයන්ට ගොට්ටන්ට නොතේරෙන!
යුද්ධයට කෙළින්ම මූණ දුන්න මායිම් ගම්මානවල මිනිස්සු හැමදාම ජීවත් වුණේ බයෙන් සැකෙන්. මැරුණා නං මැරුණේ අන්තිම අමානුෂික, තුච්ඡ විදිහට. කොළඹ සහ තදාසන්න පළාත් කියලාත් තිබුණේ පොඩි වෙනසක්, මතක නං මිනිසුන්ට!
කොළඹ මැද්දෙ වැඩ කරපු මම ළංළංව විඳගත්ත අවස්ථා තියෙනවා ඕනතරං. වාසනාවකට අනතුරක් කරදරයක් නොවී ජීවිතේ බේරගත්ත. බළලෙක්ට වගේ පණ හතක්ද නවයක් ද තියෙනවා නං මගෙ කෝටාවෙන් බාගෙකට වඩා ඉවරවෙන්න ඕන ඒ අවුරුදු කීපය ඇතුළත. ඊට වඩා දේවල්වලට මූණ දීලා ජීවිත නැති උණ, අත පය ඇස් ඉස් මස් නැතිවුණු සිවිල් මිනිස්සු ඉන්නවා දාස් ගාණක්, තවම මේ කොළඹ විතරක්!
හැමදේම සතියක් මතක උංගෙං මීට වඩා දෙයක් බලාපොරොත්තු වෙන්න බෑ තමයි. ඒත් ඉතින් මතක උංට යුතුකමක් තියෙනවා අමතක කරන, අමතක වෙන ඒවා තේරෙන භාෂාවෙන් මතක් කරලා දෙන්න!
දැන් කව්රු බයිලා ගැහුවත් යුද්ධයට ජීවිත දුන්න රණවිරුවෝ වගේම දේශපාලන නායකත්වය මතක් කරන්න ඕන. සමහර දේශපාලන නායකයෝ වැඩේ ඇවිලෙනකල් බලං හිටිය, ත්‍රස්තවාදයට අනුග්‍රහය දැක්වුව, ඉවර කරන්න පුළුවන් අවස්ථාවලදී ඉවර නොකළ, ජාත්‍යන්තරට බයේ මුලු ගැන්නිච්ච ඉතිහාසෙක එක කණ්ඩායමක් එකතු වෙලා අවුරුදු තුනකදී අවුරුදු තිහක වැඩක් ඉවර කළා කියන එකත් මතක තියාගන්න! ඒකේදී දේශපාලන සහ යුධ නායකත්වය කියන අංශ දෙකම සාමූහිකව වැඩ නොකළා නං අපි තාම හතළිස් වසරක යුද්ධේ කියකියා පොළොවෙ පස් කනවා! ඒ ආව හැම අභියෝගයක්ම දරාගෙන, මණ්ඩලේ කචලුත් කළමනාකරණය කරගෙන, දේශපාලකයෝ ටිකත් හේ කරගෙන, ජාත්‍යන්තරේ බලපෑම්වලටත් මූණ දීගෙන මහින්ද රාජපක්‍ෂ, ගෝඨාභය රාජපක්‍ෂ, සරත් ෆොන්සේකා මූලිකව ඒ ගැහුව ගේම් එක නොවෙයි නං අද සමරන්නේ විජයග්‍රහණයේ දවස නොවෙයි තමයි! එහෙනං අද රෑත් ප්‍රවෘත්තිවල මූසල හඬ එක්ක ඇහෙන්නේ මරණ ගැනයි බෝම්බ පිපිරීම් ගැනයි!
සමහර දේවල්වලට එකඟවුණත් නැතත් කෘතගුණ සලකන්න ඕන තැනදී කුහක නොවී ඒ ගෞරවය දෙන්න. විශේෂයෙන්ම රණවිරුවන්ට! 🇱🇰💐❤️
#VictoryDay2022
#awaragainstterrorism
#SriLanka
#SriLankaTriforces
#SriLankaPolice
හ්ම්ම් හ්ම්ම්ම් හ්ම්ම්ම්ම්
ReplyDeleteඔබ කියන්නෙත් රටේ බොහෝ දෙනෙක් බලන මතුපිටින් පෙනෙන දේ. අකමැත්තක් නැත්නම් මේකෙ counter argument එක මෙතනින් කියවන්න . අවවාදයයි : එය කියවීමෙන් තද කෝපය ඇති වීමට ඉඩ ඇත.
ReplyDelete